ସମୟ ନଥିଲା ଜୀଵନ ପାସେ
ଘୃଣା ଇର୍ଷା ଦ୍ଵେଶ ପାଇଁ
ବଇରି ସାଜି ମୃତ୍ୟୁ ମୋର
ଏ ସୁଯୋଗ ମୋତେ ଦେଲା ନହିଁ
ନା ଶତ୍ରୁତା କଲି କା ସାଥେ କେଭେ
ପ୍ରେମ ମଧ୍ୟ ହେଲା ନାହିଁ
ଅଭାବୀ ଏଇ ଜୀବନ ଟା
ବଞ୍ଚିବା ସିଖି ପାରିଲାନି !
ଦେଖିଲି ଲୋକେ ଲଢ଼ୁଛନ୍ତି
ଯେ ଯାହା ସ୍ଵାର୍ଥ ସାଧନ ଅର୍ଥେ
ଅଗ୍ନୀରେ ଝାସ ଦେଇ ଥାନ୍ତି ଯେ
ଅବୁଝା ମନ ମାନିଲା ନାହିଁ ।
ଦଳ ରେ ମିଶି କରନ୍ତି ଗୋଳ
ଲୋକ ହୁଅନ୍ତେ କେ କେତେ ଭୋଳ
ଗୋଳିଆ ପାଣି ରେ ପଥର ମରାଟା
ଘରଲୋକଙ୍କୁ ପସନ୍ଦ ନହିଁ । !
କଣ କରିବି, ଭାଳି ହୋଇଲି
ନ କରି କିଛି, ଚୁପ ରହିଲି !!
ମୋ ଭାଗ ସୁଖ, ଆଉ କେ ନେଲା
ମୋ ଭାଗ୍ୟେ ରବି, ଉଦୟ ନାହିଁ !!
No comments:
Post a Comment