••••••••••••••••••••••••••
ଧୀରେ ଘେନ କାନନରେ କୃଷ୍ଣ ଵିଳମ୍ବିତ,
ଵାତ୍ସଲ୍ୟ ମମତା ଘେନି ଭାଳୁଛନ୍ତି ମାତ।
କଳାମାଣିକ ରେ ||୧||
ନିଧନ ସଙ୍ଖାଳି ମୋର ଦରିଦ୍ର ପସରା, ଅନ୍ଧ ଲଉଡ଼ି ବାବୁରେ ହୃଦ ରତ୍ନହାରା ।
କଳାମାଣିକ ରେ ॥୨||
ମୋ ଜୀଵ ଜୀଵନ ତୁହି ନୟନ ପ୍ରତିମା, ତୋତେ କି ପାସୋରି ହେଵ, ମୋର ସୁଖ ସୀମା !
କଳାମାଣିକ ରେ ।୩।
ଡରୁଥାଉ ଅନ୍ଧାରକୁ ରଖିଯାଉ ଗୋରୁ, ଜନକ ଜନନୀ ସୁଖ କାହିଁପାଇଁ ସାରୁ !
କଳାମାଣିକ ରେ ॥୪॥
ଵୃଦ୍ଧକାଳେ ତୁ ମୋହର ଏକଇ ନନ୍ଦନ,
ହୃଦତାପ ଵିନାଶନେ ତୁ ହରିଚନ୍ଦନ।
କଳାମାଣିକ ରେ ॥୫॥
ଗୋଟିକା, ଅଧାମ, ସର ନ ରୁଚଇ ତୋତେ,
ନାଚି ଲାଞ୍ଚ ମାଗୁଥାଉ ଲବଣି କେମନ୍ତେ !
କଳାମାଣିକ ରେ ।୬।
ତୋଳି ମୁଁ ଧଇଲେ ଗୋଳି ହୋଇଯାଉ ତୁହି, ତୋ ଦୁର୍ଵଳ ଦେଖି କାହିଁ ପଶିବଇଁ ମୁହିଁ !
କଳାମାଣିକ ରେ ॥ ୭ ॥
ଡାକିନୀ ଲୋଭାନ୍ତି ବୋଲି ଡରୁଥାଇ ମନେ,
ବାର ବାର ବାରୁଥାଇ ଯିଵା ପାଇଁ ଵନେ !
କଳାମାଣିକ ରେ ||୮||
ନିଶାଚର ମାତିଵାର ଶୁଭୁଛି ଶ୍ରୁତିକି, ମୁଁ ଡଙ୍କୁଣୀ ଛାଡ଼ିଦେଲି ଵନକୁ କାହିଁକି !
କଳାମାଣିକ ରେ ॥୯॥
ଝାଳ ବହୁଥିଵ ଅଙ୍ଗୁ ଲାଗି,
ଝାଞ୍ଜି ଖରା, ଶ୍ରମ ପାଇ ତରୁତଳେ ବସିଥିବୁ ପରା !
କଳାମାଣିକ ରେ ।।୧୦||
ନେଲୁ ନାହିଁ କାହିଁ ପାଇଁ ତୋ’ କଠାଉ ଛତା,
ଵନେ କଣ୍ଟା ଲାଗି ହୋଏ ମୃଦୁ ପାଦ ଚିନ୍ତା ।
କଳାମାଣିକ ରେ ॥୧୧॥
କାନ ଡେରିଥାଇ ଏକା ତୋ’ ବେଣୁ ଗୀତକୁ,
ଆଜ କିମ୍ପା ଶୁଭୁ ନାହିଁ ଭାବୁଛି ମନକୁ !
କଳାମାଣିକ ରେ ॥୧୨॥
•••••••••••••••••••••••••••
‘କଳାମାଣିକରେ’ କଵିତାଟି ଵିଦଗ୍ଧ ଚିନ୍ତାମଣି କାଵ୍ୟର ସତଷଠି ଛାନ୍ଦରୁ ଅଣାଯାଇଛି । ଏଥିରେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ସନ୍ଧ୍ୟାସମୟରେ ଗାଈଗୋଠ ଧରି ଫେରିଵାରେ ଵିଳମ୍ବ ହେଵାରୁ ମାତା ଯଶୋଦାଙ୍କ ମନରେ ଵ୍ୟସ୍ତତା ଦେଖା ଦେଇଛି । ଏହି କଵିତାରେ ଵାତ୍ସଲ୍ୟମୟୀ ମାତୃହୃଦୟର ଆଵେଗକୁ ସୁନ୍ଦରଭାବେ ଵର୍ଣ୍ଣନା କରାଯାଇଛି ।
• "କଵି ପରିଚୟ" •
ଅଭିମନ୍ୟୁ ସାମନ୍ତସିଂହାର : ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର ରୀତିଯୁଗୀୟ କଵିମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅଭିମନ୍ୟୁ ସାମନ୍ତସିଂହାର ଜଣେ ପ୍ରମୁଖ ସ୍ରଷ୍ଟା । ଯାଜପୁର ଜିଲ୍ଲା ବାଲିଆର ସାମନ୍ତ ପରିଵାରରେ ସେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ପିଲାଦିନରୁ ଅଭିମନ୍ୟୁ ସରଳ ଗାଉଁଲୀ ଭାଷାରେ ସୁନ୍ଦର କଵିତା ରଚନା କରୁଥିଲେ । ପରେ ସେ ରାଧାକୃଷ୍ଣଙ୍କ ଲୀଳାକୁ ଆଧାର କରି କାଵ୍ୟ କଵିତାମାନ ରଚନା କରିଥିଲେ । ଵିଦଗ୍ଧ ଚିନ୍ତାମଣି, ପ୍ରେମକଳା, ରସଵତୀ, ସୁଲକ୍ଷଣା, ବାଘଗୀତ, ଚଢ଼େଇଗୀତ, ବୋଲେ ହୁଁ ଟି ଇତ୍ୟାଦି ତାଙ୍କର କେତୋଟି ଲୋକପ୍ରିୟ ସୃଷ୍ଟି ।
(ସଂଗ୍ରହ : ବହୁ ଵର୍ଷ ଧରି ଏହି କଵିତାଟି ସପ୍ତମ ଶ୍ରେଣୀରେ ପଢ଼ାଯାଉଅଛି । )
No comments:
Post a Comment