ସେଇ ସ୍କୁଲ୍ ଲାଇଫ୍ କଥା ୧

ମୁଁ ହାଇସ୍କୁଲ୍ ରେ ପଢିଲାବେଳେ ଦୁନିଆର ସବୁଠୁଁ ବେଷ୍ଟ ଟିଚର୍ ଆମମାନଙ୍କୁ ପଢଉଥିଲେ । ସେତେବେଳେ ଶ୍ରୀ ଗଣେଶ ସେପ୍ଟା ସ୍କୁଲର ହେଡ୍ ମାଷ୍ଟର ଥିଲେ । ଗଜପତି ଜିଲ୍ଲାରୁ ଆସି ଢେଙ୍କାନାଳ ଜିଲ୍ଲାର ଏକ ଅଖ୍ୟାତ ପଲ୍ଲୀ କନ୍ତିଓ ପୁଟସାହି କୁ ସେ ନିଜର କର୍ମକ୍ଷେତ୍ର ରୂପେ ବାଛିଥିଲେ । ହାଇସ୍କୁଲ ସମୟର ଗୋଟିଏ ଘଟଣା ମନେ ପଡୁଛି , ନବମ ଶ୍ରେଣୀରେ ପଢୁଥିଲି ,କିଛି ଆଲଜେବ୍ରା ପ୍ରଶ୍ନ ଦେଇ ସାର୍ ଅଫିସ୍ ରୁମ୍ କୁ ଗଲେ । କିଛି ସମୟ ପରେ ଆସି ଆଗଧାଡ଼ି ର ପିଲାଙ୍କୁ ପ୍ରଶ୍ନ ର ଉତ୍ତର ଲେଖିଲ କି ନାହିଁ ପଚାରିଲେ ।ଲଳିତ ଅଶ୍ବିନୀ ସନ୍ତୋଷ ମାନସ ସେଠୀ ମାନସ ସାହୁ ଆମ କ୍ଲାସ୍ ର ଆଗଧାଡ଼ି ପିଲା । ପାଠରେ ସାଠରେ ସବୁଥିରେ ଆଗୁଆ । ଆଗଧାଡ଼ି ପିଲା ଗର୍ବର ସହ ମୁଣ୍ଡ ହଲେଇଲେ । ଆମ ଧାଡ଼ିରୁ ପ୍ରକାଶ ଆଉ ବବୁଲ (ଦିପ୍ତି ରଜଂନ) ବି ମୁଣ୍ଡ ହଲେଇଲେ । ତାଙ୍କ ଦେଖାଦେଖି ମୁଁ ବି ମୁଣ୍ଡ ହଲେଇ ଦେଲି । ସାର୍ ଜାଣିଥିଲେ ମୁଁ ଗଣିତରେ ପାସ୍ ମାର୍କ ପିଲା ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଆଗଧାଡ଼ି ପିଲା ଙ୍କୁ ହୁକମ୍ ହେଲା "ଆ ଖାତା ଚେକ୍ କର ମୁଁ ଆସୁଛି । ସମସ୍ତେ ଦେଖିଲେ 6 ଟି ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ହେଇଯାଇଛି ଗୋଟିଏ ବାକି ଅଛି ।ସାର୍ ଆସିଲେ ସମସ୍ତଙ୍କର ଖାତା ଦେଖିଲେ । ମୋ ଖାତା ଦେଖିଲା ବେଳେ ପଚାରିଲେ ମନରୁ ଲେଖିଛୁ ?