ଏଥେନ୍ସ(ଗ୍ରୀସ୍) ର ରାଜମାର୍ଗରେ ଦିଜଣ କବିଙ୍କର ଆକସ୍ମିକ ଭେଟ ହୋଇଗଲା ! ପରସ୍ପରକୁ ଭେଟି ଉଭୟ ବହୁତ ଖୁସି ହେଲେ !
ଜଣେ କବି ଆର ଜଣକୁ ପଚାରିଲା
"ଆଉ ଆଜିକାଲି କିୟଣ ଚାଲିଛି କିହେ କବିବର !"
ଦ୍ବିତୀୟ କବି ଜଣକ ବଡ଼ ଗର୍ବରେ କହିଲା "ମୁଁ ଏଇ ନିକଟ ଅତୀତରେ ଏମିତି ଏକ କାବ୍ଯ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିଛି ଯାହା ମୋର ସବୁ କାବ୍ଯ ମଧ୍ଯରେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଅଟେ ! ମୋ ମତରେ ଏହା ଗ୍ରୀକ୍ ଭାଷାରେ ଲେଖା ଯାଇଥିବା ସବୁ କାବ୍ଯ କବିତା ମଧ୍ଯରେ ଶ୍ରେଷ୍ଠତର ! ଏହି କାବ୍ଯଟି ମୋ ଗୁରୁଙ୍କ ସ୍ମୃତିରେ ଲେଖା ଯାଇଛି"
ସେଇଠୁ ସେ ନିଜ ଅଙ୍ଗି ଭିତରୁ ଏକ ପୋଥି କାଢ଼ି ଦେଖେଇ କହିଲା "ଆହେ ଦେଖ ତ ଏଇ କାବ୍ଯଟି ତ ମୋ ପାଖରେ ହିଁ ଅଛି ! ଏହା ପଢ଼ିଲେ ତୁମକୁ ବଡ଼ ପ୍ରସନ୍ନତା ହେବ ! ଚାଲ ସେହି ଗଛ ଛାଇ ତଳେ ବସିବା !"
କବି ନିଜ ରଚନା ପାଠ କରିବା ଆରମ୍ଭ କଲା ଯାହା ବହୁତ ଦୀର୍ଘ ଥିଲା !
ଦ୍ବିତୀୟ କବି ଜଣକ ନର୍ମତାପୂର୍ବକ ପ୍ରତିକ୍ରିରା ଦେଲା
"ବାଃ ଏହା ତ ଏକ ମହାନ ରଚନା,କାଳଜୟୀ ରଚନା ଅଟେ" !!!
ତହୁଁ ପ୍ରଥମ କବି ଜଣକ ଟିକିଏ ପ୍ରଫୁଲ୍ଲିତ କଣ୍ଠରେ ବୋଇଲେ " ଆଜିକାଲି ତେମେ କିସ ଲେଖୁଛ ନା ନାଇଁ ମ ?"
ଦ୍ବିତୀୟ କବି ଜଣକ କହିଲା -
"ଛୋଟିଆ କବିତାଟିଏ ଲେଖିଛି ,ଏଇ କବିତାଟି ମାତ୍ର ଆଠଧାଡ଼ିର କବିତାଟିଏ ! ବଗିଚାରେ ଖେଳୁଥିବା ପିଲାଙ୍କୁ ଦେଖି ଏହି କବିତାଟି ରଚିଥିଲି !" ସେ ମଧ୍ଯ ନିଜ ରଚନା ଶୁଣେଇଲେ !
ଉକ୍ତ ଆଠ ଧାଡ଼ିଆ କବିତାଟି ଶୁଣି ପ୍ରଥମ କବି ଜଣକ କହିଲା "ଠିକ୍ ଠାକ୍ ଅଛି ,ସୃତିକଟୁ ହୋଇନି ଏଇଟା ବଡ଼କଥା ବା" !
ଆଜି ଦୁଇ ହଜାର ବର୍ଷ ବିତିଗଲା ପରେ ବି ସେହି କବିର ଆଠପଂକ୍ତି ବିଶିଷ୍ଟ କବିତାଟି ଅନେକ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ ହୋଇ ଆଦରପୂର୍ବକ ପାଠ କରାଯାଉଛି ! ଆର କବି ଜଣକର ବିଶାଳ କାବ୍ଯଟି ଶତାବ୍ଦୀ ଶତାବ୍ଦୀ ଧରି ପୁସ୍ତକାଳୟ ଓ ବିଦ୍ବାନଙ୍କ ଆଲଣା - ଆଲମାରିରେ ସୁରକ୍ଷିତ ଅବଶ୍ଯ ରହିଛି ମାତ୍ର ତାକୁ କେହି ପଢ଼ୁନାହାନ୍ତି !!!
(ଲେବାନନ୍ ର ଜଣାଶୁଣା ଲେଖକ ଖଲୀଲ୍ ଜୀବ୍ରାନଙ୍କ ଏକ ଗଳ୍ପର ଓଡ଼ିଆ ଭାବାନୁବାଦ)
No comments:
Post a Comment