କେବେ ବଦଳିବ ଚିନ୍ତାଧାରା ?

ଆଜିକାଲି କାଉ ମାନଙ୍କୁ ମସ୍ତ ଡିନର ମିଲୁଛି , ଗାଁ ସହର ସବୁଠିଁପୈତୃକ ଶ୍ରାଦ୍ଧ ପାଇଁ ଦଉଡ଼ାଦଉଡ଼ି । ବ୍ରାହ୍ମଣ ମାନେ ନିଜନିଜ ଜଜମାନ ଙ୍କ ଠାରୁ ଏଥର ଆଳୁ ଟମାଟର ପିଆଜ ଆଦି ପରିବା ମାଗିନଉଛନ୍ତି ଚାଲ ଦି ଦିନ ତ ମଜା ରେ ବଞ୍ଚିବ ! ଦେଶ ର ଅବସ୍ତା ଯାହା ହେଲାଣୀ ଏଥର ଦୀପାବଳୀ ଦଶହରା ରେ ଲୋକେ ମିଠାପିଠା ଆଦି ବନ୍ଦକରି ପରିବା ନେଣଦେଣ କରିବେ । ଏ ବର୍ଷ କେତେଜଣ ଙ୍କ ବାହାଘର ରେ ପରିବା ଗିଫ୍ଟ ମିଳିବା କଥା ଜଣେ ଭାଇ କହୁଥିଲେ । ମହାନ ଦେଶ ର ମହାନତା କୁ ପରିବା ଅଭାବ ର ଗ୍ରହଣ ଲାଗିଯାଇଛି । ଲୋକେ ବାଡ଼ି ରେ ଆଗ ଭଳି ଲଙ୍କା କି ଶାଗ ଆଦି ଗଛ ଲଗାଉନାହାନ୍ତି ବରଂ ହାଟ ବଜାର ରୁ କିଣି ଖାଉଛନ୍ତି । ଚାଷୀ ପିଲା ଚାଷକାମ ଛାଡ଼ି ଅନ୍ୟ କାମ କରୁଛନ୍ତି । ଡ଼ିଗ୍ରୀଧାରୀ ପିଲା ଗୁଡ଼ା ପୁଣି ବିଲ ରେ ହଳ କରିବେ ? ନା ଶ୍ରମିକ ଙ୍କ ଭଳି କମ୍ପାନୀ ରେ କାମ କରିବେ ? ଶିକ୍ଷିତ ଅର୍ଧଶିକ୍ଷିତ ବେକାର ଟୋକା ମାନେଁ ବାପା ର ଟଙ୍କା ଉଡ଼େଇ ବିଅର ପିଇ ମାତାଲ ହୋଇ ବୁଲନ୍ତି ଆଉ ଯଦି କେହି କୁହେ ଭାଇ ଘରେ କାଇଁ ପଡ଼ି ରହିଚ , ତାକୁ ଅଧିକାଂଶ ଗାଳୀ ତ କେହୀକେହୀ ଲଜିକ ଶୁଣେଇ ଖସିଯାଅନ୍ତି । କିଛି ଭଦ୍ର ବ୍ୟକ୍ତି ଙ୍କ ସହିତ ଏକ ଫେସବୁକ ଗୃପ ରେ ଉଡ଼ିଶାର ଆର୍ଥିକ ଅବନତି ବିଷୟ ରେ ଚର୍ଚ୍ଚା ହେଉଥିଲା । ଜଣେ ଭାଇ ସରକାର ଙ୍କୁ ଦାଇ କଲେ ଆଉ ଜଣେ କହିଲେ ଆମେ ସବୁ ସ୍ଵାର୍ଥପର । କିନ୍ତୁ କେହି ବି ସ୍ଵାବଲମ୍ଭି ଜୀବନ ସପକ୍ଷ ରେ କହିଲେ ନାହିଁ , ଖାଲି ସରକାରୀ ଚାକିରୀ ର ଅଭାବ କଥା କୁ ଉଠେଇ କୁମ୍ଭୀର କାନ୍ଦଣା କାନ୍ଦିଲେ । ଚାକିରୀ ନ ମିଳିଲେ କଣ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିବ ନା ଘରେ ବସି ଖାଇବ ? ସରକାରୀ ଚାକିରୀ ନ ମିଳୁ ବେପାର କର , ଆଧୁନିକ ପ୍ରଣାଳୀ ରେ କୃଷି କର ନହେଲେ ବ୍ୟାଙ୍କରୁ ଋଣ ଆଣି ଅଟୋ ଆଦି ଚଳାଅ । ଏ କଥା ପ୍ରମାଣ ହୋଇ ସାରିଛି ଯେ କୌଣସୀ ସରକାର ଦ୍ଵାରା ଅଥବା କାନୁନ୍ ଦ୍ଵାରା ସମାଜ ରେ ହଟାତ୍ କିଛି ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୋଇନାହିଁ । ତେଣୁ ଯେଉଁ ମାନେ ଅନ୍ୟ ର ଚଷମା ରେ ସୁଖ ସ୍ଵପ୍ନ ଦେଖୁଛନ୍ତି ସେମାନଙ୍କୁ ସମାଜ ର ବାସ୍ତବତା କୁ ହୃଦୟଙ୍ଗମ କରିବାକୁ ଅନୁରୌଧ ।