[[ପ୍ରାଣର ଉଛ୍ଵାସ ]]
[[ଅଞ୍ଜଳୀ କାଵ୍ୟ କବି ନୀଳକଣ୍ଠ ଦାସ ବିରଚିତ]]
ବିଚିତ୍ର ସୁନ୍ଦର ବଦନ ତୁମ୍ଭର
କହ କିଁପା ଦେଖାଯାଏ ନା
ରଖିବି ହେ ବନ୍ଧୋ ପରାଣେ ପରାଣେ
ସେହି ତ ସତତ ବାସନା ।
ସଜ ବିକଶିତ କୁସୁମ ମଞ୍ଜରୀ
ସୁରଭି ବସନ୍ତ ମଳୟ ସଞ୍ଚରୀ
ଆସେ ମଧୁକର ଗୁଞ୍ଜରି ଗୁଞ୍ଜରି
କେତେ ବ୍ୟଥା କହିଯାଏ ନା
ନିଶା ର ଶିଶିର ସିକ୍ତ ଦୁର୍ବାଦଲ
ତରୁଣ ଅରୁଣ କିରଣ ଉଜ୍ଵଳ
ଲହରୀ ଚଞ୍ଚଳ ନୀଳ ନିଭଜଳ
କେତେ ମନକଥା କହେ ନା ।
ବିରହେ କାତର ଭ୍ରମେ ଦିଶେ ଦିଶେ ।
ତବ ସ୍ଵର କାନେ ବାଜେ କି ନିମିଷେ
ବହଙ୍ଗ କାକଳି ଶୁଣିଯାଏ ଭୂଲିଧାଏଁ
କି ଆନନ୍ଦେ ଉନ୍ମନା ।
ସଖା କାହାର ଏ ବିପଞ୍ଚି ଝଙ୍କାର
ବିଶ୍ଵ ରନ୍ଦ୍ରେ ଶୁଣେ ନିରନ୍ତର
ଭୁଲାଈ ହୃଦୟ ଯାତନା
ପ୍ରାଣ ର ଈଛ୍ଵାସେ ଉନ୍ମାଦ ଉଲ୍ଲାସେ
ଖୋଜେ ଚଉପାଶେ ଅବନୀ ଆକାଶେ
ତଥାପି ଦେଖା ମୁଁ ପାଏ ନା
ଆହା କି ପାଇଁ ପ୍ରାଣେ ମୋ ଅସନା
କହ କି ପାଇଁ ପ୍ରାଣେ ମୋ ଅସନା , ?
No comments:
Post a Comment