Wednesday, January 27, 2016

ଆତ୍ମହତ୍ୟା

ରାତ୍ରୀ ରେ ତାରାଟିଏ ମଧ୍ୟ ରହିବ ନାହିଁ ନୀଳାମ୍ବରେ
ଘୋର ତମସା ରଜନୀ ବିତିଯିବ

ମୁଁ ମରିବି ଏବଂ ମୋ ସହିତ ନଷ୍ଟ ଯିବ
ନିଷ୍ଟୁର ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ର ସାରାଂଶ

ଭାଙ୍ଗିଦେବୀ ମୁଁ
ମୋ ଦ୍ଵାରା ଗଢ଼ାଯାଇଥିବା ସ୍ଥାପତ୍ୟ
ବାଣ୍ଟିଦେବି ସଞ୍ଚିତ କଉଡି

ସୁଖାଇ ଦେବି ସ୍ମୃତି ର ସାଗର
ଜଳାଇଦେବୀ ମନରେ ଅଙ୍କିତ ଛବି

ମୋର ଅତୀତ ଲୁପ୍ତ ଯିବ ଭବିଷ୍ୟତାଲୋକେ
ମାଟି ରେ ମିଶାଇଦେବୀ କର୍ଦ୍ଦମାକ୍ତ ଇତିହାସ
ମାଟି କୁ ମାଟି ରେ

ମୁଁ ଏବେ ଦେଖୁଅଛି ଶେଷ ସୂର୍ୟାସ୍ଥ
ଶୁଣୁଅଛି ଅନ୍ତିମ ପକ୍ଷୀ କୁ

ଖାଲି ଆସିଥିଲି ଖାଲି ଚାଲିଯିବି
କାହାକୁ ଫଟା ପାହୁଲା ଟାଏ ବି ମିଳିବ ନାହିଁ ମୋ ଉତ୍ତାରେ

ମୂଳ ରଚନା - ହୋର୍ହେ ଲୁଈସ ବୋର୍ହେସ

No comments:

Post a Comment

ଯଜ୍ଞନିନ୍ଦା(ମହାଭାରତ କଥା)

ଵିଦର୍ଭରେ ସତ୍ୟ ନାମରେ ଜଣେ ବ୍ରାହ୍ମଣ ଥିଲେ ଏଵଂ ତାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ନାମ ପୁଷ୍କରଧାରିଣୀ ଥିଲା । ସତ୍ୟ ଉଞ୍ଛଵୃତ୍ତି ଦ୍ଵାରା ନିଜର ଜୀଵନ ନିର୍ଵାହ କରୁଥିଲେ ‌। ଦିନେ ସ...