Monday, December 5, 2022

ଭାରତରେ ମୁସଲମାନ(ଏକ)

ମୋହମଦ(ମରଣ—୬୩୨) ମରିଵାର ଚାରିଵର୍ଷ ପରେ ଅର୍ଥାତ୍ ୬୩୬ରେ (ସେତେବେଳକୁ କେରଳରେ ଖ୍ରୀ:ଦ୍ଧ ୬୦୦ ପରେ ପରେ ମୁସଲମାନ ମୂର୍‌ମାନେ ଆସି ସାରିଥିଲେ) କିଛି ମୁସଲମାନ ଫକୀର ଓ ଆରବୀ ବେପାରୀ ଭାରତ ଆସିଲେ । ଏମାନେ ଦକ୍ଷିଣ ଭାରତ ଓ ଗୋଆ ଆଦି ଅଞ୍ଚଳରେ ବେପାର କମ୍ ଧର୍ମପରିଵର୍ତ୍ତନ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଭାରତକୁ ଆସିଥିଲେ । ଏହା ପୂର୍ଵରୁ 

ୟୁରୋପୀୟମାନଙ୍କ ପୂର୍ଵରୁ ଆରବୀୟମାନେ ଭାରତକୁ ବେପାର ନାଆଁରେ ଆସିଥିଵା କଥାକୁ ସେତେ ଗୁରୁତ୍ଵ ଦିଆଯାଏ ନାହିଁ କିନ୍ତୁ କଥିତ ଅଛି 
ଇତିହାସ ନିଜକୁ ଦୋହରାଇଥାଏ । 

ସେସମୟରେ ଆରବୀ ମୁସଲମାନମାନେ ଭାରତର ଧନ ଦୌଲତକୁ ଲୋଲୁପ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଦେଖି ନାନା ଯୋଜନା କରୁଥିଲେ କେମିତି ଏ ଦେଶକୁ ଅକ୍ତିଆର କରିଵା , କେମିତି ଏମାନଙ୍କର ଧର୍ମାନ୍ତରୀକରଣ କରି ଶୋଷଣ କରିଵା ...! 

ଆରବୀୟ ବେପାରୀ ଓ ଫକୀର ସବୁ ପ୍ରକୃତରେ ଗୁପ୍ତଚର ଭଳି ଥିଲେ । ସେମାନେ ଭାରତକୁ ଆସି ଦେଖିଲେ ଏଠାକାର ଲୋକ ସରଳ,ସାଧୁ,କର୍ମଠ ଓ ଧାର୍ମିକ । ଭାରତୀୟ ଲୋକଙ୍କର ଏତେ ଭଲଗୁଣ ଥାଇ ବି ଏମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଏକତା ନାହିଁ ଏଵଂ ସନାତନୀ ସଂସ୍କୃତିକୁ ପାଳୁଥିଲେ ବି ଏମାନେ ଜାତି,ରାଇଜ ନାଆଁରେ ଵିଭାଜିତ ଅଛନ୍ତି ।‌ ଆରବୀୟ ଫକୀର ଓ ବେପାରୀଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଭାରତରେ ଏସବୁ ନିରୀକ୍ଷଣ ଭଵିଷ୍ୟତ ମୁସଲମାନ ଆକ୍ରମଣକାରୀଙ୍କ ପାଇଁ ଅନେକ ଲାଭପ୍ରଦ ହେଲା । ଏହାର କେତେକ ଵର୍ଷ ପରେ ୭୧୨ ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦରେ ମହମ୍ମଦ କାସିମ୍ 
ସିନ୍ଧୁପ୍ରଦେଶ ଜୟଲାଭ କରି ହଜାର ହଜାର ସନାତନୀମାନଙ୍କୁ ମାରିଵା ସହିତ ଅନେକଙ୍କୁ ଧର୍ମାନ୍ତରୀତ କଲା । ଫଳତଃ କୁହାଯାଇପାରେ ଯେ ସିନ୍ଧୁ ପ୍ରଦେଶରେ ୭୧୨ରୁ ହିଁ ପାକିସ୍ତାନ ନାମକ ଵିଷ ଵୃକ୍ଷର ଵୀଜ ରୋପଣ ହୋଇଯାଇଥିଲା । ଏ ଦେଶରେ ୭୧୨ରେ ମୁସଲମାନମାନଙ୍କ ପ୍ରକୃତ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଜାଣିଵାକୁ ପାଇଲେ କିନ୍ତୁ ଭାରତୀୟମାନେ ତଥାପି ଏକଜୁଟ ହେଲେ ନାହିଁ । ଆରବ ବେପାରୀଙ୍କର ସେତେବେଳେ ମୁଖ୍ୟ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଥିଲା ଭାରତର ଲୁଣ୍ଠନ ଏଵଂ ସେମାନଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଯୋଉ ଅଞ୍ଚଳ ପଡୁ଼ଥିଲା ସେମାନେ ସେସବୁ ଅଞ୍ଚଳରେ ସନାତନୀ ମନ୍ଦିର ଭାଙ୍ଗିଵା ସହିତ ଲୁଣ୍ଠନ ଓ ଧର୍ମାନ୍ତରୀକରଣ କରୁଥିଲେ । 

ଅଷ୍ଟମ ଶତାବ୍ଦୀରେ ସିନ୍ଧୁ ପ୍ରଦେଶର ପତନ ପରେ ୯୯୧ରେ ପେଶାୱର ମୁସଲମାନମାନଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଅଧିକୃତ ହେଲା । ମହମ୍ମଦ ଗଜନବୀ ୯୯୭ରୁ ୧୦୩୦ ମଧ୍ୟରେ ତଥାକଥିତ ଵୀରଙ୍କର ରାଇଜ ପଞ୍ଜାବକୁ ଜୟକରି ପଞ୍ଜାବୀମାନଙ୍କୁ ପରାଧୀନ କଲେ । 

ପୂର୍ଵରୁ କୁହାଯାଇଛି ଯେ ଆରବୀୟ ବେପାରୀ ଓ ଫକୀରମାନେ ପ୍ରଥମେ ଭାରତକୁ ଭଲ ଭାବରେ ଜାଣିଵା ପାଇଁ ବେପାର ଓ ଧର୍ମପ୍ରଚାର ନାମରେ ଆସି ଭଲ ଭାବେ ବୁଝାବୁଝି କରି ଫେରି ଯାଇଥିଲେ ‌ । ଅଲ୍ ବରୁନୀ(୯୭୩-୧୦୪୮) ସେହିପରି ଜଣେ ଲୋକ ଥିଲେ । ସେ ନିଜ ଭାରତ ଯାତ୍ରା ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ପୁସ୍ତକରେ ଭାରତର ଧନଧାନ୍ୟ ଵିଷୟରେ ଏଭଳି ଲେଖା ଲେଖିଲେ ଯେ ମହମ୍ମଦ ଗଜନବୀ ତଦ୍ଵାରା ପ୍ରଭାଵିତ ହୋଇ ଭାରତ ଆକ୍ରମଣ କରିଵାକୁ ବାରମ୍ବାର ଚେଷ୍ଟା ଚଳାଇଥିଲା । ୧୦୨୨ରୁ ୧୦୨୪ ମଧ୍ୟରେ ଗଜନବୀ ସୋମନାଥ ମନ୍ଦିର ଉପରେ ଆକ୍ରମଣ କରିଥିଲା । ଫଳତଃ ପଚାଶ ହଜାରରୁ ଏକ ଲକ୍ଷ ସନାତନୀଙ୍କର ପ୍ରାଣ ଯିଵା ସହିତ ତତ୍କାଳୀନ ଆର୍ଥିକ ମୂଲ୍ୟଯୁକ୍ତ ଦୁଇକୋଟି ଟଙ୍କା ଲୁଣ୍ଠିତ ହୋଇଥିଲା । 

୧୧୯୨ରେ ମହମ୍ମଦ ଘୋରୀ ଭାରତ ଉପରେ ଆକ୍ରମଣ କଲା ଏଵଂ ଏକ ଵର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ ୧୧୯୩ରେ ଦିଲ୍ଲୀ ମୁସଲମାନମାନଙ୍କ ଆଗରେ ନୋଇଁ ଯାଇଥିଲା । ୧୧୯୩ରେ ଉତ୍ତର ଭାରତୀୟ ଵା ଆଜିର ହିନ୍ଦୀବେଲ୍ଟ'ର ତତ୍କାଳୀନ ଲୋକେ ସେତେବେଳେ ମୁସଲମାନମାନଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ପରାଧୀନ ହୋଇଗଲେ । 

ଏହି ସମୟରେ ଓଡ଼ିଶାର ସମ୍ରାଟ ନରସିଂହ ଦେଵ ପ୍ରଥମ ଓ ଦ୍ବିତୀୟଙ୍କ ଶାସନକାଳରେ ଓଡ଼ିଶା ଉପରେ ଛୋଟ ବଡ଼ କେତେକ ଆକ୍ରମଣ କରି ମୁସଲମାନମାନେ ପଳାୟନପନ୍ଥୀ ସାଜିଥିଲେ । 

କିନ୍ତୁ ଆମ ପଡ଼ୋଶୀ ବିହାରୀ ଓ ବଙ୍ଗାଳୀଙ୍କର ତତ୍କାଳୀନ ପୂର୍ଵଜ ସେତେବେଳେ ମୁସଲମାନମାନଙ୍କ ଆକ୍ରମଣରୁ ନିଜକୁ ବଞ୍ଚାଇ ପାରିନଥିଲେ । 

ମୋହମଦ ବକ୍ତିଆର୍ ଖିଲଜୀ ୧୨୦୩ରୁ ୧୨୦୬ ଯାଏଁ ଅଳ୍ପ ସମୟ ପାଇଁ ବିହାର ତଥା ବଙ୍ଗର କେତେକ ଅଞ୍ଚଳକୁ ଅକ୍ତିଆର କରି ଶାସକ ହୋଇଥିଲା । ଏହି ଆକ୍ରାନ୍ତା ପାଇଁ ବଙ୍ଗାଳୀମାନେ ଇଂରେଜମାନଙ୍କ ଆଗମନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରାୟ ୬୦୦ ଵର୍ଷ କାଳ ମୁସଲମାନ ଶାସକଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ପରାଧୀନ ହୋଇ ରହିଥିଲେ । ତେବେ ସାମସୁଦ୍ଦିନୀ ଇଲିଆସ୍ ଶାହ ୧୩୫୨ରୁ ୧୩୫୮ ଯାଏଁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବଙ୍ଗର ପ୍ରଥମ ମୁସଲମାନ ଶାସକ ଭାବେ ଶାସନ କଲା । ଏପଟେ ୧୩୪୭ରୁ ୧୫୨୭ ମଧ୍ୟରେ ମହାରାଷ୍ଟ୍ରର ଅଧିକାଂଶ ଅଞ୍ଚଳ ସହିତ କର୍ଣ୍ଣାଟକ , ତେଲେଙ୍ଗାନା ତଥା ପ୍ରାଚୀନ ଓଡ଼ିଶାର ଵସ୍ତର ତଥା ଦକ୍ଷିଣ ଓଡ଼ିଶାର ଅଳ୍ପ ଅଞ୍ଚଳରେ ବାହମାନୀ ଶାସକମାନେ ଶାସନ କରିଥିଲେ । ଏହାପରେ ୧୪୯୦ରୁ ୧୬୮୬ ଯାଏଁ ଡେକାନ୍ ସୁଲାତନୀମାନେ ମହାରାଷ୍ଟ୍ରର କେତେକ ଅଞ୍ଚଳରେ ଶାସକ ହୋଇଥିଲେ । ମୋଟ ଉପରେ କହିଵାକୁ ଗଲେ ଆଜି ନିଜକୁ ଵୀର ଜାତି ବୋଲି ଛାତିପିଟି ପରିଚୟ ଦେଉଥିଵା ମରାଠୀମାନେ ୧୩୪୭ରୁ ୧୬୭୪ ଯାଏଁ ମୁସଲମାନମାନଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ପରାଧୀନ ଥିଲେ । 

ଏଣେ ଦକ୍ଷିଣ ଭାରତର କେରଳ ଅଞ୍ଚଳରେ 
ଷଷ୍ଠ ଶତାବ୍ଦୀରୁ ମୁସଲମାନ ମୂର୍‌ମାନେ ଧର୍ମପ୍ରଚାର କରିଵାରେ ସଫଳ ହୋଇଥିଲେ ଏଵଂ କଥିତ ହୁଏ ଯେ ଭାରତର ପ୍ରଥମ ମସଜିଦ ମଧ୍ୟ କେରଳରେ ୬୨୯ ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦ ସମୟରେ ନିର୍ମିତ ହୋଇଥିଲା ଯାହାର ନାମ ଚେରମଣ ଜୁମା ମସ୍ଜିଦ୍‌ ଅଟେ । ୧୩୧୦ରୁ ୧୩୧୧ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସ୍ଵଳ୍ପ କାଳପାଇଁ ଏଵଂ ୧୩୩୫ରୁ ୧୩୭୮ ଯାଏଁ ତାମିଲନାଡୁ ଅଞ୍ଚଳରେ ମୁସଲମାନ ଶାସକ ଶାସନ କରୁଥିଲେ ଏଵଂ ଵିଜୟ ନଗର ରାଜ୍ୟର ପତନ ପରେ ଏ ଅଞ୍ଚଳରେ ପୁଣି ମୁସଲମାନ ଶାସକ ସକ୍ରିୟ ହେଲେ । 

ସାରା ଭାରତରେ ସବୁ ତଥାକଥିତ ଵୀର ଜାତି ବଙ୍ଗାଳୀ, ରାଜସ୍ଥାନୀ ,ମରାଠୀ,ଦକ୍ଷିଣୀ ,ଫଞ୍ଜାବୀ,ବିହାରୀ ଇତ୍ୟାଦି ଇତ୍ୟାଦିମାନେ ମୁସଲମାନମାନଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ପରାଧୀନ ହେଲାପରେ ବଙ୍ଗ ନବାବ ସୁଲେମାନ ଖାନ କର୍ରାନୀ ଦ୍ଵାରା ୧୫୬୮ରେ ମୁସଲମାନ ଶାସନ ଆରମ୍ଭ ହେଲା କିନ୍ତୁ ଏହାର କେତେକ ଵର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ ମରାଠୀମାନେ ଓଡ଼ିଶାକୁ ଅକ୍ତିଆର କରିନେଲେ । ମରାଠୀଙ୍କ ପରେ ଆସିଲେ ଇଂରେଜ ଏଵଂ ଏହି ମୁସଲମାନ,ମରାଠୀ ତଥା ଇଂରେଜମାନଙ୍କ ଵିପକ୍ଷରେ ଭାରତର ଏକମାତ୍ର ଯୋଦ୍ଧା ଜାତି ଓଡି଼ଆ ଜାତି ଦୀର୍ଘ ଏକ ସହସ୍ରାଧିକ କାଳ ଯୁଦ୍ଧ କରି କରି ଧିରେ ଧିରେ ଦରିଦ୍ର ହୋଇ ହୋଇ ଗଲା । ତେବେ ଆଜି ସ୍ଵାଧୀନତାକୁ ୭୫ ଵର୍ଷ ହୋଇଗଲାଣି ତଥାପି କାହିଁକି ଭାରତୀୟ ସୈନ୍ୟ ଵାହିନୀରେ କଳିଙ୍ଗୀମାନଙ୍କୁ ଗର୍ଵିତ କଲା ଭଳି କୌଣସି ରେଜିମେଣ୍ଟ କି ବାଟାଲିୟନ ହୋଇନାହିଁ ? 

କୋଉ ଗୋଟେ ଯୁଗରେ ଇଂରେଜମାନଙ୍କ ଦ୍ଵାରା କିଛି ବାଟାଲିୟନ ଆଈ ରେଜିମେଣ୍ଟ ଗଢ଼ା ହୋଇଥିଲା ଵିଭିନ୍ନ ଅଞ୍ଚଳ ଓ ଜାତି ଆଧାରରେ ତେବେ ସେଥିରେ କଳିଙ୍ଗ ନଥିଲା !!! 

ସେତେବେଳେ ନଥିଲା ବୋଲି ଏବେ ଗଢ଼ଯାଇ ପାରିଵ ନାହିଁ କି ?

No comments:

Post a Comment

ଯଜ୍ଞନିନ୍ଦା(ମହାଭାରତ କଥା)

ଵିଦର୍ଭରେ ସତ୍ୟ ନାମରେ ଜଣେ ବ୍ରାହ୍ମଣ ଥିଲେ ଏଵଂ ତାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ନାମ ପୁଷ୍କରଧାରିଣୀ ଥିଲା । ସତ୍ୟ ଉଞ୍ଛଵୃତ୍ତି ଦ୍ଵାରା ନିଜର ଜୀଵନ ନିର୍ଵାହ କରୁଥିଲେ ‌। ଦିନେ ସ...