କିଛି ଲୋକ ଦାବି କରନ୍ତି ଯେ ସେ ହେଉଛନ୍ତି ଭାରତଵର୍ଷର ମୂଳନିଵାସୀ ଵା ଆଦିମ ଅଧିଵାସୀ ତେଣୁ ସେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ତ ଆଉ ଦଳେ ଅଛନ୍ତି କୁହନ୍ତି ଆମେ ଆର୍ଯ୍ୟଭାଷୀ ଆମ ଆର୍ଯ୍ୟ ଜାତି ଶ୍ରେଷ୍ଠ ବାକି ସମସ୍ତେ ନିକୃଷ୍ଟ ।
ନିଜକୁ ମୂଳନିଵାସୀ କହି ବୁଲୁଥିଵା ଲୋକଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଆଜିକାଲି ଗୋଟାଏ ନୂଆ ଟ୍ରେଣ୍ଡ ଚାଲିଛି ।
“ନକାରାତ୍ମକ ପୌରାଣିକ ପାତ୍ରମାନଙ୍କୁ ଭଗଵାନ ପ୍ରଚାର କରିଵା”
ଯଥା―
ପରସ୍ତ୍ରୀ ହରଣ କରିଥିଵା ଲମ୍ପଟ ରାଵଣକୁ ଭଗଵାନ କହିଵା,ପତ୍ନଵ୍ରତ ସତ୍ଯନିଷ୍ଠ ପୁରୁଷଙ୍କୁ ଵିପଥଗାମୀ କରିଵାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଵା କୁଳଟା ନାରୀ ସୃପନଖାକୁ ଦେଵୀ ଆଖ୍ଯା ଦେଵା, କୋମଳାଙ୍ଗ ଶିଶୁ ଧ୍ରୁଵ ପ୍ରତି ସ୍ନେହ ପରିଵର୍ତ୍ତେ କ୍ରୁର ଵ୍ଯଵହାର କରିଥିଵା ହୋଲିକା ରାକ୍ଷସୀକୁ ଠିକ୍ ପ୍ରମାଣ କରିଵାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଵା
ଇତ୍ୟାଦି ଇତ୍ୟାଦି...
ହେଲେ ପୁରାଣର ନକାରାତ୍ମକ ପାତ୍ରମାନଙ୍କୁ ଭଗଵାନ ଓ ଭଗଵତୀ ବୋଲି କାହିଁକି ପ୍ରଚାର କରୁଛନ୍ତି କିଛି ଲୋକ ?
କାରଣ ସେମାନଙ୍କୁ ପଢା଼ଯାଉଛି ...
ଆର୍ଯ୍ୟ = ବ୍ରାହ୍ମଣ ଧର୍ମୀ ସମତଳଵାସୀ ଲୋକେ
ଅନାର୍ଯ୍ୟ = ଦ୍ରାଵିଡ଼, ଆଷ୍ଟ୍ରୋ ଏସୀୟ, indigenous ଲୋକେ
ଅର୍ଥାତ୍ ଆର୍ଯ୍ୟ ବୋଇଲେ ରାମ,କୃଷ୍ଣ,ଵିଷ୍ଣୁ ଇତ୍ୟାଦି ଯେତେ ଦେଵଗୁଣ ସମ୍ପନ୍ନ ପୌରାଣିକ ପାତ୍ର
ଏଵଂ ସୃପନଖା, ରାଵଣ,କଂସ,ଜରାସନ୍ଧ,ହୋଲିକା, ହିରଣ୍ଯକଶ୍ଯପ ଇତ୍ୟାଦି ରାକ୍ଷସୀଗୁଣ ଯୁକ୍ତ ପାତ୍ରମାନେ ହେଲେ ଅନାର୍ଯ୍ୟ...
କିନ୍ତୁ ଏଭଳି ଵିଚାର କାହିଁକି ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଛି ?
କାରଣ ଵୈଦେଶିକ ପଣ୍ଡିତମାନେ ଦୁଇଶତ ଵର୍ଷ ପୂର୍ଵେ
ଆର୍ଯ୍ୟ ଓ ଦସ୍ଯୁ ଆଦି ଵେଦରେ ଉଲ୍ଲେଖ ଥିଵା ଗୁଣଵାଚକ ଵିଶେଷଣ ଶବ୍ଦଦ୍ଵୟକୁ ଵିଶେଷ୍ଯ ଶବ୍ଦ ଭାଵେ ଦୁଇ ଜାତି ବୋଲି ପ୍ରଚାର କରିଥିଲେ ।
ସେମାନେ କହିଥିଲେ ...
―ଆର୍ଯ୍ୟଲୋକେ ଗାଈପଲକୁ ଧରି ଋଷିଆଦେଶରୁ ଆସିଛନ୍ତି...
―ଦ୍ରାଵିଡ଼ ଲୋକେ ତୁର୍କିରୁ ଆସିଛନ୍ତି(ଏଵେ କିଛି କହିଲେଣି ପୂର୍ଵ ଭାରତୀୟ ଦ୍ଵୀପପୁଞ୍ଜରୁ ଆସିଛନ୍ତି 😂)
―ଆଷ୍ଟ୍ରୋ ଏସୀୟମାନେ ମଧ୍ୟ ଓ ପୂର୍ଵ ଆଫ୍ରିକାରୁ ଆସିଛନ୍ତି
―ସିନୋ ତିଵତ୍ତୀୟ(ମୋଙ୍ଗୋଲିଆଡ଼) ଲୋକେ ମଙ୍ଗୋଲିଆରୁ ଆସିଛନ୍ତି
ପୁରୁଣାକଳିଆ ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ଵୈଜ୍ଞାନିକମାନଙ୍କ ଅନୁସାରେ ଆଜକୁ ପ୍ରାୟ ୬୦୦୦୦ ଵର୍ଷ ପୂର୍ଵେ କେଵଳ indigenous ଲୋକେ ଭାରତରେ ରହୁଥିଲେ ଏଵଂ ବାକି ସବୁ ବାହାରିଆ । ଏହି indigenous ଲୋକେ ଏଵେ କେଵଳ ଆଣ୍ଡାମାନ ନିକୋବର ଦ୍ଵୀପପୁଞ୍ଜରେ ଵସଵାସ କରୁଅଛନ୍ତି । ଅର୍ଥାତ୍ ପ୍ରାୟ ୨୦୦ ଵର୍ଷ ପୂର୍ଵରୁ ହିଁ ଵୈଦେଶିକ ପଣ୍ଡିତମାନେ ଭାରତୀୟ ମୂଳ ଭୂଖଣ୍ଡରେ ରହୁଥିଵା ଅଧିଵାସୀଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କେହି ବି ମୂଳନିଵାସୀ ନୁହେଁ ଓ ସମିତେ ବାହାରୁ ଆସିଛନ୍ତି ବୋଲି କହିଦେଇଥିଲେ
😀😀😀
ତେଵେ ଭାରତରେ ଅନେକ ଲୋକ ଥିଲେ ଯେଉଁମାନେ ଏଭଳି ଥିସିସ୍ ମଧ୍ୟରେ କେତେକ ଦୋଷ ଉଣ୍ଡି ପାଇଲେ ।
ଯଥା―
୧)ଭାରତୀୟ ମୂଳ ଭୂଖଣ୍ଡରେ ଯଦି indigenous ଲୋକେ ସର୍ଵପୁରାତନ ଓ ମୂଳନିଵାସୀ ତାହେଲେ ସେମାନଙ୍କର ଆଜି ଆଉ କୌଣସି ଜନଜାତି କାହିଁକି ମୂଳଭୂଖଣ୍ଡରେ ନାହାନ୍ତି ? କାହିଁକି କେଵଳ ଆଣ୍ଡାମାନ ନିକୋବର ଦ୍ଵୀପପୁଞ୍ଜରେ ସେମାନେ ଦେଖାଯାଆନ୍ତି ?
୨)ଯଦି ଭାରତକୁ ୫୦୦୦୦ ଵର୍ଷ ପୂର୍ଵରୁ ସବୁ ବାହାରୁ ଆସିଛନ୍ତି ତାହେଲେ ତା' ଆଗରୁ ଏଠିକାର ମୂଳ ନିଵାସୀ କିଏ ଥିଲେ ? କ'ଣ କୁକୁର, ବିଲେଇ ଓ ବାଘ ?
୩)ଆର୍ଯ୍ୟମାନେ ଯଦି ବାହାରୁ ଆସିଥିଲେ ଓ ବ୍ରାହ୍ମଣ ଧର୍ମ ଵୈଦେଶିକ ତେଵେ ଵିଦେଶରେ ଵିଶେଷତଃ ଋଷିଆରେ କାହିଁକି ସେ ଧର୍ମର ଦେଵୀ ଦେଵତା ଅଥଵା ତାଙ୍କର ପରିଵର୍ତ୍ତିତ ରୂପ ମିଳେ ନାହିଁ ?
୪)ଯଦି ଆର୍ଯ୍ୟମାନେ ମାତ୍ର ପାଞ୍ଚ ସହସ୍ର ଵର୍ଷ ପୂର୍ଵେ ଭାରତକୁ ଆସିଥିଲେ ତାହେଲେ ଭାରତର ଓଡ଼ିଆ,ସଂସ୍କୃତ, ବଙ୍ଗାଳୀ ଓ ହିନ୍ଦୀ ଇତ୍ୟାଦି ଆର୍ଯ୍ୟଭାଷାଗୁଡ଼ିକ ୟୁରୋପୀୟ ଭାଷା ଵିଶେଷତଃ ଋଷୀ ଭାଷାଠାରୁ ଏତେ ଭିନ୍ନ କାହିଁକି ?
ଏଭଳି ଅନେକ ପ୍ରଶ୍ନ ଗତ କିଛି ଦଶନ୍ଧି ହେଵ ଆଲୋଚନା ଓ ଗଵେଷଣାର କେନ୍ଦ୍ରବିନ୍ଦୁ ହୋଇ ଆସିଛି । ତେଵେ ୨୦୦୮―୦୯ ଗ୍ରେଗେରୀୟ ଵର୍ଷରେ ଫିନଲ୍ୟାଣ୍ଡର ଏଷ୍ଟୋନିଆଠାରେ ଅଵସ୍ଥିତ ତାରତୁ ଵିଶ୍ୱଵିଦ୍ୟାଳୟରେ ଭାରତୀୟଙ୍କ ଡିଏନଏ ଗୁଣସୂତ୍ର ଵିଷୟକ ଏକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଅନୁସନ୍ଧାନ ହୋଇଥିଲା ।
କେମ୍ବ୍ରିଜ୍ ଵିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟର ପ୍ରଫେସର କିଵିସିଲ୍ଡରଙ୍କର ନିର୍ଦ୍ଦେଶନାରେ ଏଷ୍ଟୋନିଆସ୍ଥିତ ଏଷ୍ଟୋନିୟମ୍ ବାୟୋ ସେଣ୍ଟର୍, ତାରତୁ ଵିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟର ଗଵେଷକ ଛାତ୍ର ଜ୍ଞାନେଶ୍ୱର ଚୌବେ ନିଜର ଅନୁସନ୍ଧାନରେ ଏହା ପ୍ରମାଣିତ କରିଛନ୍ତି ଯେ ସମସ୍ତ ଭାରତଵାସୀଙ୍କ ଜିନ୍ ଏକ ଅର୍ଥାତ୍ ଗୁଣସୂତ୍ର ଆଧାରରେ ଆମ ସମସ୍ତଙ୍କ ପୂର୍ଵଜ ଏକ ଥିଲେ ।
ଉକ୍ତ ଅନୁସନ୍ଧାନରୁ ଭାରତୀୟଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କୌଣସି ଜିନ୍ସଗତ ଗତ ଵିଭିନ୍ନତା ଥିଵା ଜ୍ଞାତ ହୋଇନଥିଲା । ଏହି ଅନୁସନ୍ଧାନରେ ଵର୍ତ୍ତମାନର ଭାରତ, ପାକିସ୍ତାନ, ବାଂଲାଦେଶ, ଶ୍ରୀଲଙ୍କା, ନେପାଳର ଜନସଂଖ୍ୟାରେ ଵିଦ୍ୟମାନ ସମସ୍ତ ଜାତି, ଉପଜାତି, ଜନଜାତିଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ହାରାହାରି ୧୩ ସହସ୍ର ନମୂନା ସଂଗ୍ରହ କରି ତହିଁର ପରୀକ୍ଷଣ କରାଯାଇଥିଲା ।
ଏହି ପରୀକ୍ଷଣରୁ ଜଣାଗଲା ଯେ ଭାରତୀୟଙ୍କ ଗୁଣସୂତ୍ର ମଧ୍ୟପ୍ରାଚ୍ଯ, ୟୁରୋପ, ଚୀନ ଓ ଜାପାନ ଆଦି ଦେଶରେ ରହୁଥିଵା ମଣିଷଙ୍କ ଗୁଣସୂତ୍ରଠାରୁ ଭିନ୍ନ ଅଟେ ।
ଏହି ଗଵେଷଣାରେ ଜଣାପଡି଼ଥିଲା ଯେ ଭାରତୀୟ ସିଏ ଯେଉଁ ଧର୍ମର ହୁଅନ୍ତୁ ନା କାହିଁକି ୯୯ ପ୍ରତିଶତ ଲୋକଙ୍କର ଜିନ୍ସଗତ ସମାନତା ରହିଛି । ଏଥିରୁ ସ୍ପଷ୍ଟ ଯେ ଭାରତରେ ଆର୍ଯ୍ୟ ଓ ଅନାର୍ଯ୍ୟ ଵିଵାଦର କୌଣସି ଯଥାର୍ଥତା ନାହିଁ । ଉତ୍ତର,ଦକ୍ଷିଣ ,ପୂର୍ଵ ଓ ପଶ୍ଚିମ ଭାରତୀୟଙ୍କ ପୂର୍ଵଜ ସମାନ ।
ଯେଉଁ ଗଵେଷକମାନେ ପୂର୍ଵେ ଆର୍ଯ୍ୟ ଓ ଅନାର୍ଯ୍ୟର ଅଵଧାରଣା ଥିସିସ୍ ଆକାରରେ ପ୍ରଦାନ କରିଥିଲେ ସେମାନେ ପ୍ରାୟ ଦୁଇଶତ ଵର୍ଷ ପୂର୍ଵରୁ ପ୍ରଦାନ କରିଥିଲେ । ଗତ ଦୁଇଶହ ଵର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ ଵିଶ୍ଵରେ ଅନେକ ନଵ ନୂତନ ତଥ୍ୟ ସାମ୍ନାକୁ ଆସିଅଛି । ଅଧୁନା ଉକ୍ତ ତଥ୍ୟ ଆଧାରରେ ନୂତନ ଥିସିସ୍ ଲେଖିଵାର ଆଵଶ୍ଯକତା ରହିଛି ।
ଏକ ନୂଆ ଥିସିସ୍ ଅନୁସାରେ ଭାରତରେ ସର୍ଵପ୍ରଥମେ ମାନଵ ସଭ୍ଯତାର ଅଙ୍କୁରୋଦ୍ଗମ ଅଵିଭକ୍ତ କୋରାପୁଟରେ ହୋଇଥିଵା ଵିଶ୍ଵାସ କରାଯାଏ । ଏଠାରେ ଭାରତର ଅନେକ ଜନଜାତି ଏକତ୍ର ସହାଵସ୍ଥାନ କରୁଅଛନ୍ତି । ଏଠାରେ ପ୍ରଥମେ ଧାନ୍ଯାଦି ଶସ୍ୟ ଚାଷର ପ୍ରମାଣ ମଧ୍ୟ ମିଳିଅଛି । ସମ୍ଭଵତଃ ଜୈଵ ଵିଵିଧତାରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ କୋରାପୁଟ ଅଞ୍ଚଳରେ ପ୍ରଥମେ ଭାରତର ସବୁଜାତୀୟ ମାନଵ ଏକାଠି ରହିଵା ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ । ଧୀରେ ଧୀରେ ଏଠାରୁ ମୂଳ ଭାରତୀୟ ସଭ୍ଯତା ଵିକାଶ ଲାଭକରି ଦକ୍ଷିଣରେ କନ୍ୟାକୁମାରୀ,ଉତ୍ତରରେ ପାରସ୍ଯଦେଶ,ପଶ୍ଚିମରେ ସୌରାଷ୍ଟ୍ର ଓ ଉତ୍ତରପୂର୍ଵରେ ବର୍ମାଦେଶ ଯାଏଁ ଵିସ୍ତାର ଲାଭ କରିଥିଲା ।
ଏ ଵିଷୟରେ ଆଗକୁ ଆହୁରି ଅନେକ କଥା ସାମ୍ନାକୁ ଆସିଵା ଵାକିଅଛି । ସମ୍ଭଵତଃ ଏକବିଂଶ ଶତାବ୍ଦୀ ଶେଷ ହେଲାଵେଳକୁ ଗଵେଷକମାନେ ଆଉ କିଛି ତଥ୍ୟ ଉତ୍ଥାପନ କରି ଏଇଭଳି ଆହୁରି ଅନେକ ପ୍ରଶ୍ନର ସମାଧାନ ନିଶ୍ଚୟ କରିଵେ ବୋଲି ଆଶା କରାଯାଉଛି ।
No comments:
Post a Comment