ଜଣେ ଭଲ ଲେଖକ ଥିଲେ ।
ସେ ରାଜଧାନୀ ଗଲେ । ଏକ ଭବ୍ୟ ସମାରୋହରେ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ସହ ତାଙ୍କର ଭେଟ ହୋଇଗଲା । ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ସହ ତାଙ୍କର ପୂର୍ବରୁ
ଭଲ ପରିଚୟ ଥିଲା । ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ତାଙ୍କୁ
କହିଲେ
“ ଆଉ ସବୁ ଭଲ ତ ! କିଛି ଅସୁବିଧା ଥିଲେ କୁହନ୍ତୁ ସମାଧାନ କରିଦେବି ଯେ”
ଲେଖକ କହିଦେଲେ
“ମୋ କଷ୍ଟ ବହୁତ ମାମୁଲି ! ନବଗୃହ ନିର୍ମାଣ ର କଷ୍ଟ ! ଭଲ ଘରଟିଏ ମିଳିଯାନ୍ତା ଯଦି ଭଲରେ କିଛି ଲେଖାଲୁଖି ହୋଇପାରନ୍ତା ।
ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ କହିଲେ
ମୁଁ ଚିଫ୍ ସେକ୍ରେଟାରୀ ଙ୍କୁ ଜଣେଇ ଦେଉଛି
ଆପଣଙ୍କ ଘର ଏଲାଟ୍ ହୋଇଯିବ ।
ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଚିଫ୍ ସେକ୍ରେଟାରୀଙ୍କ କହିଦେଲେ
ଅମୁକ ଲେଖକଙ୍କ ଘର ଏଲାଟ୍ କରିଦିଅ ।
ଚିଫ୍ ସେକ୍ରେଟାରୀ କହିଲେ
“ଇଏସ୍ ସାର୍”....!
ଚିଫ୍ ସେକ୍ରେଟାରୀ ତାପରେ କମିଶନରଙ୍କୁ
କହିଦେଲେ ।
କମିଶନର କହିଲେ “ଇଏସ୍ ସାର୍” !
କମିଶନର ଜଣକ କଲେକ୍ଟର ଙ୍କୁ କହିଲେ
ଅମୁକେଇ ଲେଖକ ମୁଖ୍ୟ ମନ୍ତ୍ରୀ ଙ୍କର ଖାସ୍ ଲୋକ ତା’ ଘର ଏଲାଟ୍ କରିଦିଅ ।
କଲେକ୍ଟର କହିଲା “ଇଏସ୍ ସାର୍” !
କଲେକ୍ଟର ଆଉ ଜଣେ ରେଣ୍ଟ କଣ୍ଟ୍ରାକ୍ଟର କୁ କହିଦେଲା
ସେ କହିଲା “ଇଏସ୍ ସାର୍” !
ରେଣ୍ଟ କଣ୍ଟ୍ରାକ୍ଟର ଜନୈକ ରେଣ୍ଟ ଇସ୍ପେକ୍ଟରକୁ
କହିଲା ସେ ବି କହିଦେଲା “ଇଏସ୍ ସାର୍” !
ସବୁ ଆଦେଶର ପାଳନ ଏଇଭଳି ହେଲା ।
ପ୍ରଶାସନ ଗୋଟାପଣେ ଘର ଦେବା କାମରେ ଲାଗିଗଲା ....
ଦେଢ ଦୁଇବର୍ଷ ପରେ ପୁଣି ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ସହ ଲେଖକଙ୍କର ଭେଟ ହେଲା ।
ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କର ମନେପଡିଲା
ୟାଙ୍କର କିଛି କାମ ହେବାର ଥିଲା ....
“ ହଁ ହଁ !!! ଘର ଏଲାଟ୍ ହେବାର ଥିଲା”
ସେ ପଚାରିଲେ
“କୁହନ୍ତୁ, ଏବେ ତ ଘର ଏଲାଟ୍ ହୋଇଯାଇଥିବ ଆପଣଙ୍କର ?”
ଲେଖକ କହିଲେ- ମିଳିନାହିଁ !!!!!
ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ସାମାନ୍ୟ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ କହିଲେ -
“ଇଏ କି କଥା ! ମୁଁ ତ ତା ପର ଦିନ କହିଦେଇଥିଲି” !
ଲେଖକ ଜଣକ କହିଲେ-
“ହଁ ଆଜ୍ଞା !
ଖାଲି ଉପରୁ ତଳୁ “ଇଏସ୍ ସାର୍” ହୋଇଗଲା !”
(ହିନ୍ଦୀ ର ସୁପ୍ରଶିଦ୍ଧ ସାହିତ୍ୟିକ ଶ୍ରୀ ହରିଶଙ୍କର ପରସାଇଙ୍କର ଏକ ବ୍ୟଙ୍ଗ ଲଘୁକଥା यस सर् ର ଓଡ଼ିଆ ଅନୁବାଦ)
No comments:
Post a Comment