Tuesday, November 1, 2016

କୌଣସୀ ସହର, ସହର ନ ଥାଏ..........

କୌଣସୀ ସହର, ସହର ନଥାଏ
ନଥାଏ କୌଣସୀ ଗାଆଁ .......

ଥାଏ କେବଳ ସ୍ମୃତି
ସେଇ ସମୟ ଯାହା
ଆମେ ସେଠାରେ ବିତାଇ ଥାଅନ୍ତି

ସେଇ ଲୋକ ମାନଙ୍କର ସ୍ମୃତି
ଯେଉଁମାନେ ଆମକୁ
ଅବା ଆମେ ସେମାନଙ୍କୁ ଭୂଲିଯାଅନ୍ତି

ଏମିତିବି ହୁଏ କେଭେ ନଯାଇ ସେ ସହର ଟା
ବି ବଡ ଭଲ ଲାଗେ

ରହୁଥାନ୍ତି ଯେହେତୁ
କେହି ହୃଦୟର ପ୍ରାଣ ପ୍ରିୟ

ସେମିତିଆ ସହର ର ନାମ ନେଲା ମାତ୍ରେ
ଓଷ୍ଠେ ହସ ଫୁଟେ
ପୁଣି କୌଣସୀ ସହରକୁ ଖୁବ ଘୃଣା କରୁଁ ମନେ

କି ଯଦି କେବେ ପାର ହେବାକୁ ସହର ଟା
ଥାଏ ଗନ୍ତବ୍ୟ ସ୍ଥଳ ମଧ୍ୟରେ
ନିଦ୍ରା ନ ଥାଇ ବି ଚକ୍ଷୁ ବନ୍ଦ କରୁଁ କାହିଁକି
ଦ୍ବିଧା ରେ

କାହିଁକିନା ସେଠି ଦେଇଥିଲା କେହି ଧୋକା
ପାଇଥିଲା ଆଘାତ ଆମ ହୃଦୟଟା କେବେ

ବର୍ଷ ବର୍ଷ ସେଠି ରହି ମଧ୍ଧ
ବେଳେ ବେଳେ
ସହରଟାକୁ ଠିକ ସେ ଜାଣିନଥାନ୍ତି ଆମେ
ଯେଣୁ ପାଇନଥିଲେ
କି ହଜାଇନଥିଲେ କିଛି ବି ତହିଁ ଆମେ

ମୁଁ କହୁଥିଲି ନା !
ସହର ମହର ନଥାଏ ,
ଥାଏ କେବଳ ସ୍ମୃତି

...........
धीरज झा जी कि कविता

"शहर शहर नही होता होती हैं तो बस यादें..."
. का #Odia भावानुवाद

No comments:

Post a Comment

ମାନଵ ଶରୀରର ତାପମାତ୍ରା ଓ ଵିଶ୍ଵତାପନ: ଏକ ଵିକାଶଗତ ଓ ପାରିସ୍ଥିତିକ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣ"

ମାନଵ ଏକ ଉଷ୍ଣ ରକ୍ତ ଵିଶିଷ୍ଟ ଜୀଵ ଏଵଂ ନିଜ ଶରୀର ପାଇଁ ତାକୁ ନିୟମିତ ଭାବେ ୩୭ ଡିଗ୍ରୀ ସେଲସିୟସ ତାପମାତ୍ରା ବଜାୟ ରଖିଵାକୁ ପଡ଼େ। ଵିକାଶଗତ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣରୁ ଏହା ଏକ ଜ...