ତାକୁ ବାସ୍ତବତା ଦୁଃଖ ଦେଉଥିଲା
ସେ ଖୋଜିନେଲା ସ୍ବପ୍ନର ଦୁନିଆ
ସେଠି ସବୁକିଛି ତା'ର ସେ ହିଁ ସ୍ରଷ୍ଟା
ତା ସ୍ଵପ୍ନକୁ ମୁଁ ସତ୍ୟ ମାନିନେଲି
ସେ ସ୍ବପ୍ନ ପାଇଁ ବଳିଦାନ ଦେଲି
ମୋ ସ୍ଵପ୍ନ ସବୁ କାହିଁ ହଜିଗଲା
ସ୍ରଷ୍ଟାର ଜଗତ ସୁଖେ ହସୁଥିଲା
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
•ଲୁପ୍ତ ପ୍ରାଚୀନ ଓଡ଼ିଆ ଶବ୍ଦ ‘କଣୟ’: ସୁନାର ପ୍ରାକୃତ ନାମ ଏଵଂ ତହିଁର ସାହିତ୍ୟିକ ଯାତ୍ରା•
ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ହଜାର ହଜାର ପ୍ରାଚୀନ ଓଡ଼ିଆ ଶବ୍ଦ କଥିତ, ଲିଖିତ ଓ ସାହିତ୍ୟିକ ଭାଷାରେ ପ୍ରୟୋଗ ନହୋଇ ଲୋପ ପାଇଯାଇଛି । ଆଜିର ଓଡ଼ିଆ ଲୋକେ ଏଭଳି ଲୁପ୍ତ ଶବ୍ଦ ଯେବେ ପ୍...
No comments:
Post a Comment