ଗୋଟାଏ କିମ୍ବଦନ୍ତୀ ଆମ ଅଞ୍ଚଳରେ ପ୍ରଚଳିତ ଅଚ୍ଛି ।
....
ଉତ୍କଳର ଗଙ୍ଗବଂଶ ରାଜା ମଦନମାହାଦେବ ଓ ତାହାଙ୍କ ରାଣୀଙ୍କ ମଧ୍ଧରେ ଦିନେ ବ୍ରାହ୍ମଣ ବଡ଼ ନା ବୌଦ୍ଧ ବଡ଼ ବୋଲି ତର୍କ ହେଲା ।
ରାଣୀ ବୌଦ୍ଧଙ୍କ ପକ୍ଷ ଏବଂ ରାଜା ବ୍ରାହ୍ମଣଙ୍କ ପକ୍ଷ ସମର୍ଥନ କଲେ ।
ତେଣୁ ଏ ବିଷୟ ପରୀକ୍ଷା ହେବାର ସ୍ଥିର ହେଲା ।
ଉଭୟ ପକ୍ଷର ଅଜ୍ଞାତରେ ଗୋଟିଏ ମାଠିଆରେ ସାପଟିଏ ରଖାଯାଇ ମାଠିଆର ମୁହଁ ବନ୍ଦ କରାଗଲା ଏବଂ ମାଠିଆରେ କଅଣ ଅଛି ବୋଲି ଉଭୟ ପକ୍ଷଙ୍କୁ ପଚରା ଗଲା ।
ବୌଦ୍ଧମାନେ କହିଲେ "ସର୍ପ ଅଛି" ମାତ୍ର ବ୍ରାହ୍ମଣ ମାନେ କହିଲେ "ଭସ୍ମ ଅଛି" !
ମାଠିଆ ଖୋଲିଲାବେଳକୁ ଦେଖାଗଲା
ସତକୁ ସତ ତହିଁ ରେ ଭସ୍ମ ଅଛି ।
ଏଥିରେ ବୌଦ୍ଧମାନେ ପରାସ୍ତ ହୋଇ ପଳାୟନ କଲେ ।
ଯେଁ ବ୍ରାହ୍ମଣମାନଙ୍କ ବିଦ୍ୟାବଳରେ
ସର୍ପପୂର୍ଣ ମାଠିଆ ତୁଚ୍ଛା ମାଠିଆ ହେଲା ସେମାନେ ଏହି ତୁଚ୍ଛା ମାଠିଆ ମିଶ୍ର ପଦ ପାଇଲେ ।
.....
ଏହି କିମ୍ବଦନ୍ତୀ ଟି ସତ ହୋଇଥାଉ ଅଥବା ମିଥ୍ୟା କିନ୍ତୁ ଏଥିରୁ
ସ୍ପଷ୍ଟ ହେଉଅଚ୍ଛି
ପ୍ରାଚୀନକାଳରେ ବୌଦ୍ଧ ବିଚାରକ ବିଦ୍ଵାନ ମାନେ
ବାରମ୍ବାର ବ୍ରାହ୍ମଣ ମାନଙ୍କ ଦ୍ଵାରା
ପରାଜିତ ହୋଇଥିଲେ
ଏବଂ
ସେମାନଙ୍କ ଧାର୍ମିକ ବିଚାର
ଠିକ ଥିଲେ ହେଁରା
ଜଶକ୍ତି ର ପୃଷ୍ଠପୋଷକତ୍ଵ ର ଅଭାବରୁ
ବୌଦ୍ଧ ଧର୍ମ ସମର୍ଥକ ବିଦ୍ଵାନମାନଙ୍କୁ ହାରିବାକୁ ହୋଇଥିଲା ।
No comments:
Post a Comment