ପୃଥିଵୀର ଅନେକ ଦେଶରେ ଘରଚଟିଆ ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ଲୋକକଥା ରହିଛି । ଘରଚଟିଆ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ସ୍ଥାନୀୟ ଆମେରକୀୟ ଲୋହିତ ଭାରତୀୟମାନଙ୍କଠାରୁ ଗୋଟିଏ ଲୋକକଥା ଶୁଣିଵାକୁ ମିଳେ ।
ଆଜକୁ ହଜାର ହଜାର ଵର୍ଷ ତଳେ ଆମେରିକାରେ ମଣିଷ ପଶୁ ସବୁ ମିଳିମିଶି ରହୁଥିଲେ ଏଵଂ ମନୁଷ୍ୟପରି ଜୀଵମାନେ ମଧ୍ୟ କଥାଭାଷା ହୋଇପାରୁଥିଲେ । ସେହି ସମୟର କଥା । ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କର ଗୋଟିଏ ଗ୍ରାମରେ ଏକ ସୁନ୍ଦର କିନ୍ତୁ ଅହଂକାରୀ ଝିଅର ବାପା ଜଣେ ମହାନ ଯୋଦ୍ଧା ରହୁଥିଲେ । ଝିଅଟିର ପୁରୁଷମାନଙ୍କ ପ୍ରତି କୌଣସି ଆଗ୍ରହ ନଥିଲା ଏଵଂ ତାକୁ ଵାହା ହେଵା ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତାଵ ନେଇ ଆସୁଥିଵା ଅନେକ ପୁରୁଷଙ୍କୁ ସେ ବୁଦ୍ଧି ଓ ବାହୁ ବଳରେ ପରାସ୍ତ ତଥା ଅପମାନିତ କରି ଛାଡ଼ୁଥିଲା ।
ସୈନିକ,ଡକାୟତଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଵଣର ଠେକୁଆ,ଭାଲୁ,ବିଲୁଆ ଯେତେବେଳେ ଯିଏ ବି ତାକୁ ଭେଟିଵାକୁ ଆସିଲା ସେ ଅହଂକାରୀ ଝିଅ ସେମାନଙ୍କୁ ଅପମାନିତ କରି ଫେରାଇ ଦେଉଥିଲା ।
ଶେଷରେ, ଗାଁର ପୁରୁଷମାନେ ଵିରକ୍ତ ହୋଇ ସେ ଝିଅଠାରୁ ପ୍ରତିଶୋଧ ନେଵାକୁ ଚତୁର ପଵନକୁ ଅନୁରୋଧ କଲେ। ଅଦୃଶ୍ୟ ହେଵାର ଯାଦୁକରୀ କ୍ଷମତା ଥିଵା ପଵନକୁ ମଧ୍ୟ ଝିଅ ଅପମାନିତ କଲା ଫଳରେ ପଵନଟା ଘୂର୍ଣ୍ଣିଝଡ଼ର ରୂପ ଧରି ଝିଅକୁ ଆଘାତ କରି ତଳେ ପକାଇ ଦେଇଥିଲା। ଏଥିରେ ରାଗିଯାଇ ଝିଅର ବାପା ପଵନ ଓ ତା ଅନ୍ଧ ଭାଇ ଵର୍ଷାକୁ ଗାଁରୁ ତଡ଼ି ଦେଲେ। କିଛି ଦିନ ପରେ,ନାନା ସମସ୍ୟା ଦେଖା ଦେଲା । ଲୋକମାନେ ପଵନ ଓ ଵର୍ଷା ନରହିଵାରୁ ଦୁଃଖ କରିଵାକୁ ଲାଗିଲେ କାରଣ ଵାୟୁ ବହିଵା ବନ୍ଦ ହୋଇଗଲା ଓ ଭୂମି ଶୁଖିଗଲା । ସେମାନେ ଭାଲୁକୁ ପଵନ ଓ ତା ଵର୍ଷା ଭାଇକୁ ଉଣ୍ଡି ବାହାର କରିଵା ପାଇଁ ପଠାଇଲେ, କିନ୍ତୁ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ପାଇଲା ନାହିଁ। ତାପରେ ଠେକୁଆକୁ ବି ପଠାଇଲେ କିନ୍ତୁ ସେ ମଧ୍ୟ ଵିଫଳ ହେଲା। ଶେଷରେ, ପଵନ ଓ ଵର୍ଷାକୁ ଡଗରାଇ ଆଣିଵାକୁ ଗାଁ ମୁଖିଆ ଘରଚଟିଆକୁ ପଠାଇଲେ । ଘରଚଟିଆଟି ଚତୁର ଥିଲା ତେଣୁ ସେ ଆକାଶରେ ଉଡ଼ୁଥିଲାବେଳେ ଯେଉଁ ଦିଗରୁ ପଵନ ବହୁଥିଲା ସେହି ଦିଗରେ ଉଡି଼ଗଲା । ଅନେକ ଦିନ ପରେ ସେ ଏକ ଗୁମ୍ଫାରେ ପଵନ ଓ ତା ଭାଇ ଵର୍ଷା ଶୋଇଥିଵାର ଦେଖିଲା । ବହୁତ କଷ୍ଟରେ ଘରଚଟିଆଟି ତାଙ୍କୁ ବୁଝେଇ ସୁଝେଇ ଘରକୁ ଫେରିଵାକୁ ରାଜି କରାଇଲା । ପଵନ ଓ ଵର୍ଷା, ଗାଆଁ ନଯାଇ ପାଖ ପାହାଡ଼ରେ ଘରଚଟିଆ ବସା ପାଖରେ ରହିଲେ । ଘରଚଟିଆଟି ସେ ଗାଆଁକୁ ଯାଇ ଲୋକଙ୍କୁ କହିଲା ମୋ ଘରେ ପଵନ ଆଉ ଵର୍ଷା ଅଛନ୍ତି ତୁମେ ମଣିଷମାନେ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଦିଅ ଯେ ଆଜିଠାରୁ ଆମ ଘରଚଟିଆମାନଙ୍କର ଶିକାର କରିଵ ନାହିଁ ଵରଂ ଆମକୁ ଦେଖିଲେ ଶସ୍ୟ ଖାଇଵାକୁ ଦେଵ ତାହେଲେ ମୁଁ ଵର୍ଷା ଆଉ ପଵନକୁ ପାହାଡ଼ରୁ ଗାଆଁକୁ ପଠାଇବି । ଲୋକମାନେ ଘରଚଟିଆ କଥାରେ ସମ୍ମତି ପ୍ରକାଶ କଲାରୁ ଘରଚଟିଆ ଆକାଶରେ ଉଡି଼ଯାଇ ବୋବାଇଵାକୁ ଲାଗିଲା । ତା କଣ୍ଠ ବାରି ପ୍ରଥମେ ସୁ ସୁ ହୋଇ ପଵନ ବହିଵାକୁ ଲାଗିଲା ତା ପଛେ ପଛେ ତାହାର ଅନ୍ଧ ଭାଇ ଵର୍ଷା ମଧ୍ୟ ଗାଆଁକୁ ଚାଲି ଆସିଲା । ଗାଆଁ ଲୋକେ ଵର୍ଷା ଆଗମନ ଦେଖି ବଢ଼େ ଉଷତ ହୋଇ ନାଚିଵାକୁ ଲାଗିଲେ । ସେଇ ଦିନଠାରୁ ଆମେରିକାର ସ୍ଥାନୀୟ ଲୋହିତ ଭାରତୀୟମାନେ ଆଉ ଘରଚଟିଆମାନଙ୍କୁ ମାରିଲେ ନାହିଁ ଵରଂ ତାକୁ ଘରର ସଦସ୍ୟ କରି ରଖିଲେ ।
କାହାଣୀ ମାଧ୍ୟମରେ ଲୋହିତ ଭାରତୀୟମାନେ ନିଜ ପରଵର୍ତ୍ତୀ ପିଢ଼ିକୁ ପରୋପକାରୀ ଘରଚଟିଆ ସମେତ ସବୁ ପ୍ରକାରର ଚଟିଆକୁ ନମାରିଵାର ଉପଦେଶ ଦେଉଥିଲେ ।
ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଲୋକଵିଶ୍ଵାସ ଅଛି ଯେ ଜିଶୁଙ୍କୁ କୃଶବିଦ୍ଧ କଲାବେଳେ ଘରଚଟିଆ ସେଠାରେ ଉପସ୍ଥିତ ଥିଲା ଏଵଂ ଜିଶୁଙ୍କୁ ଉପହାସ କରିଥିଲା ଫଳତଃ ତାହାର ଆକାର ଛୋଟ ହୋଇଗଲା । ଯେତେ ବଡ଼ ହୋଇଥାଅ ସବୁ ଜୀଵଙ୍କର ଜୀଵନର ମୂଲ୍ୟ ଅଛି ତେଣୁ କାହାକୁ ଛୋଟ ମନେକରି ଉପହାସ କଲେ ନିଜେ ଛୋଟ ହୋଇଯିଵ ବୋଲି କଥା ଛଳରେ କୁହାଯାଇଛି । ଅନ୍ୟ ଏକ କଥା ଅନୁସାରେ ଜିଶୁ ଛୋଟ ଥିଲାବେଳେ ଅନ୍ୟ ପିଲାଙ୍କ ସହିତ ମିଶି ମାଟି କଣ୍ଢେଇ ଗଢି଼ଵା ସମୟରେ ଏକ ଘରଚଟିଆକୁ ଗଢ଼ି ତାକୁ ଜୀଵନଦାନ ଦେଇ ଦେଇଥିଲେ । ସେହି ଘରଚଟିଆଟି ତାଙ୍କୁ କୃଶବିଦ୍ଧ ହେଉଥିଵାର ଦେଖି ଦୁଃଖରେ ଭାଙ୍ଗିପଡି଼ଲା ଓ ମୃତ୍ୟୁଵରଣ କରି ସ୍ଵର୍ଗକୁ ଗଲା ।
ଭାରତୀୟ ପୁରାଣଗାଥାରେ ଘରଚଟିଆକୁ ନେଇ ଏକ କାହାଣୀ ରହିଛି । ଏହି କାହାଣୀ ଅନୁସାରେ ଥରେ ଗୋଟିଏ ଘରଚଟିଆ ସମୁଦ୍ରକୂଳର ଏକ ଗୃହରେ ଅଣ୍ଡା ଦେଇଥାଏ କିନ୍ତୁ ସମୁଦ୍ରରେ ସୁନାମି ଆସିଵାରୁ ତାହାର ଅଣ୍ଡା’ମାନ ସମୁଦ୍ର ଭିତରକୁ ଭାସି ଚାଲିଗଲା । ଘରଚଟିଆ ଏଥିରେ ଦୁଃଖ କରି ସମୁଦ୍ର ଦେଵ ଵରୁଣଙ୍କୁ ବାରମ୍ବାର ଡାକିଵାକୁ ଲାଗିଲା । ଵରୁଣ ତା' କଥା ନଶୁଣିଵାରୁ ସେ ମନସ୍ତ କଲା ଯେ ସମୁଦ୍ରର ସବୁ ଜଳକୁ ଶୁଖାଇ ଦେଲେ ସେ ତା ଅଣ୍ଡା ନିଶ୍ଚୟ ପାଇଯିଵ । ତେଣୁ ସେ ପକ୍ଷୀରାଜ ଗରୁଡ଼ଙ୍କୁ ଆଵାହନ କଲା । ଗରୁଡ଼ ଆସି ଘରଚଟିଆର ଦୁଃଖ ଜାଣି ଵରୁଣ ଦେଵଙ୍କୁ ସମୁଦ୍ର ଭିତରକୁ ଚାଲିଯାଇଥିଵା ତାହାର ଅଣ୍ଡା ଫେରାଇ ଦେଵାକୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଲେ ଏଵଂ ତାଙ୍କ କଥା ନମାନିଲେ ଯୁଦ୍ଧ କରିଵାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇଯିଵା କଥା ମଧ୍ୟ କହିଲେ । ଵରୁଣ ଦେଵ , ପକ୍ଷୀରାଜ ଗରୁଡ଼ଙ୍କ ଶକ୍ତି ସହିତ ପରିଚିତ ଥିଲେ ପୁଣି ଶ୍ରୀଵିଷ୍ଣୁଙ୍କ ଵାହନ ସହିତ ଵିଵାଦ କରି ସ୍ଵୟଂ ଭଗଵାନଙ୍କୁ ଅସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିଵାକୁ ଚାହୁଁନଥିଲେ ତେଣୁ ସେ ଅଣ୍ଡାଗୁଡି଼କୁ ଫେରାଇଦେଲେ । ଭାରତୀୟ ପୁରାଣଗାଥାରେ ଥିଵା ଘରଚଟିଆ ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ଏହି କଥାଟି ମନୁଷ୍ୟକୁ ହାରି ନଯାଇ ସଦା ଚେଷ୍ଟିତ ହେଵାର ଉପଦେଶ ଦେଇଥାଏ । ଘରଚଟିଆଟି ଛୋଟ ଥିଲା କିନ୍ତୁ ସେ ସମୁଦ୍ର ଭିତରକୁ ଚାଲିଯାଇଥିଵା ନିଜର ଅଣ୍ଡା ପାଇଁ ଵିଶାଳ ସମୁଦ୍ର ସହିତ
ଯୁଦ୍ଧ କରିଵାକୁ ବି ପଛାଇଲା ନାହିଁ ।
କିନ୍ତୁ ଚୀନ ଦେଶରେ ଘରଚଟିଆ ଆଦି ଚଟିଆ ପକ୍ଷୀମାନଙ୍କୁ ଲୋପ କରିଦେଵାକୁ ନିକଟ ଅତୀତରେ ଏକ ଅଭିଯାନ ଚଳାଯାଇଥିଲା । ଆଜକୁ ପ୍ରାୟ ୬୩ ଵର୍ଷ ପୂର୍ଵେ ଚୀନ୍ ଦେଶରେ ଚାରୋଟି ଜୀଵଙ୍କ ଵିରୁଦ୍ଧରେ ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲା ଏକ ନିଷ୍ଠୁର ଅଭିଯାନ । ଏହି ଅଭିଯାନ ଯୋଗୁଁ ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଚଟିଆ ପକ୍ଷୀ ନିଜ ପ୍ରାଣ ହରାଇଥିଲେ ହେଲେ ଏହାର ପରିଣାମ ସ୍ଵରୂପ ଅଢ଼େଇ କୋଟି ଚୀନୀଲୋକ ପରଵର୍ତ୍ତୀ କାଳରେ ଅନାହାର କୁପୋଷଣ ଯୋଗୁଁ ମୃତ୍ୟୁଵରଣ ମଧ୍ୟ କରିଥିଲେ ।
୧୯୫୮ରେ ଚୀନର ଶାସକ
“Four Pests campaign”
ନାମକ ଏକ ଅଭିଯାନ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ । ଏହି ଅଭିଯାନ ଅଧୀନରେ ଚାରୋଟି ଜୀଵଙ୍କର ବଂଶ ଚୀନରୁ ଲୋପ କରିଦେଵାକୁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନିଆଯାଇଥିଲା । ଏହି ଅଭିଯାନ ୧୯୫୮ରୁ ୧୯୬୨ ଯାଏଁ ଚାଲିଥିଲା । ସେହି ଚାରିଗୋଟି ଜୀଵ ହେଲେ ମଶା, ମାଛି, ମୂଷା ଓ ସବୁ ପ୍ରକାରର ଚଟିଆ ପକ୍ଷୀ ...
ଚୀନ ଦେଶର ତତ୍କାଳୀନ ଶାସକମାନେ ଚଟିଆମାନଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରାଯିଵା ପଛରେ କାରଣ ଦର୍ଶାଇଥିଲେ ଯେ ଏହା ଲୋକଙ୍କ ଶସ୍ୟ ଖାଇଯାଏ ଏଵଂ କୃଷକଙ୍କ ପାଇଁ ଏକ ଅଲୋଡ଼ା ଜୀଵ ।
ଏହି ଅଭିଯାନରେ ଚାଇନାର ଲୋକମାନେ ବହୁ ସଂଖ୍ୟାରେ ମଶା, ମାଛି,ମୂଷା ଓ ଚଟିଆମାନଙ୍କୁ ମାରିଵା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲେ । ଯିଏ ଅଧିକ ଚାରାକୁ ମାରିଲା, ଚୀନ୍ର ଶାସକ ତାଙ୍କୁ ପୁରସ୍କାର ଦେଲେ ।
ଏହି ନିଷ୍ପତ୍ତି ଦ୍ୱାରା ଵିଭିନ୍ନ ଜାତିର ଲକ୍ଷାଧିକ ଚଟିଆ ପକ୍ଷୀଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରାଯାଇଥିଲା ଏଵଂ ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ ଚୀନ ଦେଶରେ ପକ୍ଷୀଟିଏ ଦେଖିଵାକୁ ମିଳିଲେ ନାହିଁ । ଏହି ଚାରିଜୀଵ ହତ୍ୟା ଅଭିଯାନରେ ସବୁଠାରୁ ଅଧିକ କ୍ଷତିଗ୍ରସ୍ତ ହୋଇଥିଵା ଚଟିଆ ଜାତିଟି ହେଉଛି ”Eurasian tree sparrow” ଭାବେ ଜଣାଶୁଣା ଚୀନ ଦେଖାରେ ଦେଖାଯାଉଥିଵା ଏକ ଜାତୀୟ ଚଟିଆ ଯାହାର ଵୈଜ୍ଞାନିକ ନାମ Passer montanus । ଆମ ଦେଶରେ Passer domesticus ଅଧିକ ସଂଖ୍ୟକ ଦେଖାଯାଆନ୍ତି ଯୋଉମାନଙ୍କୁ ଆମେ ଘରଚଟିଆ କହିଥାଉ । ଭାରତରେ Passer montanus ଅଳ୍ପ ସ୍ଥାନରେ ଦେଖିଵାକୁ ମିଳିଥାନ୍ତି । ଉଭୟ ଜାତୀୟ ଚଟିଆଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅନେକ ସମାନତା ରହିଛି ।
ସେ ଯାହା ହେଉ ଚୀନକୁ ଏହାର ପରିଣାମ ଶିଘ୍ର ଭୋଗିଵାକୁ ହିଁ ପଡ଼ିଲା । ମାତ୍ର ଦୁଇଵର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ ଚୀନ୍ରେ ଭୀଷଣ ଦୁର୍ଭିକ୍ଷ ପଡି଼ଲା । କାରଣ ଚଟିଆ ପକ୍ଷୀମାନେ କେଵଳ ଶସ୍ୟ ଖାଉ ନଥିଲେ, ଵରଂ ସେହି କୀଟପତଙ୍ଗଗୁଡି଼କୁ ବହୁ ପରିମାଣରେ ଖାଉଥିଲେ, ଯେଉଁମାନେ ଶସ୍ୟ ନଷ୍ଟ କରୁଥିଲେ। ଘରଚଟିଆ ଆଦି ଅଧିକାଂଶ ଚଟିଆମାନଙ୍କୁ ମାରିଦେଵାରୁ ଚୀନ ଦେଶରେ କୀଟପତଙ୍ଗ ଭୀଷଣ ଭାବେ ବଢି଼ଗଲେ ଏଵଂ ଶେଷରେ ପଙ୍ଗପାଳ ଆକ୍ରମଣ ଯୋଗୁଁ ପ୍ରାୟ ଅଧିକାଂଶ ଫସଲ ନଷ୍ଟ ହୋଇଗଲା । ଫଳରେ ଚୀନରେ ଉତ୍କଟ ଖାଦ୍ୟାଭାଵ ଦେଖାଦେଲା ଏଵଂ ପରଵର୍ତ୍ତୀ ଵର୍ଷଗୁଡି଼କରେ ଏହା ଦୁର୍ଭିକ୍ଷ ସୃଷ୍ଟିର କାରଣ ହୋଇଥିଲା ।
Alexander Pantsov ତାଙ୍କ ପୁସ୍ତକ "Mao, the real story'ରେ ଲେଖିଛନ୍ତି ଯେ ଚୀନ୍ କମ୍ୟୁନିଷ୍ଟ ପାର୍ଟି ତାଙ୍କର ଵରିଷ୍ଠ ନେତାଙ୍କ ଭୁଲ୍କୁ ସୁଧାରିଵା ପାଇଁ ତତ୍କାଳୀନ ସୋଭିଏତ୍ ୟୁନିଅନରୁ ଅଢ଼େଇ ଲକ୍ଷ ଚଟିଆ ପକ୍ଷୀ ଅଣାଇ ଚୀନରେ ଛାଡି଼ଥିଲେ ।
ଚୀନ ଦେଶର ଲୋକେ ଆମେରିକାର ଆଦିଵାସୀ ଲୋହିତ ଭାରତୀୟମାନଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ହୁଏତ ଅଧିକ ଉନ୍ନତି କରିଥାଇପାରନ୍ତି କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ଲୋହିତ ଭାରତୀୟମାନଙ୍କ ପରି ନିଜ ପରଵର୍ତ୍ତୀ ପିଢ଼ିକୁ ଚଟିଆ,ଘରଚଟିଆର ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ ହୁଏତ କୌଣସି ଲୋକକଥା ଗଢ଼ି ନଥିଲେ । ସମ୍ଭଵତଃ ସେଥିପାଇଁ ଚୀନରେ ଲୋକେ ଆଜକୁ ଷାଠିଏ ଵର୍ଷ ତଳେ ଅମଣିଷ ଭଳି ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଚଟିଆ ଆଦି ପକ୍ଷୀଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରିଥିଲେ ।
No comments:
Post a Comment