Thursday, July 27, 2017

ଭୂତ ଓ ବୃଦ୍ଧ

ଜଣେ ବୃଦ୍ଧ ଦେଶଯାକ ବୁଲୁଥାଏ । ତାକୁ କୌଣସି ମୂଲ୍ୟବାନ ବସ୍ତୁ ମିଳିଲେ ତାହାକୁ ବିକି ଦେଇ ନିଜ ଗୁଜୁରାଣ ମେଣ୍ଟାଏ । ଦିନେ ଦେଶର ପୂର୍ବ ପାର୍ବତ୍ଯାଞ୍ଚଳରୁ ତାକୁ ଏକ ଉଜ୍ବଳବର୍ଣ୍ଣ କାଚବେତଲ ମିଳିଲା । ବୃଦ୍ଧ ଜଣକ ସେଇ ବୋତଲଟି ନିଜ ହାତକୁ ନେଇ ଖୋଲି ଦେଲା  । ସେ ଯେମିତି ବୋତଲ ଖୋଲିଛି ତହିଁରୁ ଗୋଟାଏ ଭୂତ ବାହାରି ତାକୁ କହିଲା
ମୋତେ ମୁକ୍ତ କଲ !!!!! କୁହ ତୁମର ଯେକୋୖଣସି ଗୋଟିଏ ଇଛା ଥିଲେ ମୁଁ ତାହା ନିଶ୍ଚିତ ପୂରଣ କରିବି । କିନ୍ତୁ ତୁମର ସେହି ଇଛାଟି ନିଃସ୍ବାର୍ଥପୂର୍ଣ୍ଣ ହେବା ଦରକାର !!!!
ତୁମେ କୌଣସି ଦେଶର ରାଜା ହେବାକୁ ଚାହୁଁ ଥିଲେ ବା କୌଣସି ରାଜକନ୍ୟା ସହ ବିବାହ ଇଛା ଥିଲେ ତାହା ପୂରଣ ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ  ।

ବୃଦ୍ଧ ଲୋକଟି ଟିକିଏ ଭାବି କି କହିଲା :-
ପଚାଶ ବର୍ଷ ତଳେ ମୋ ଭାଇ ସହ ମୋର ଝଗଡ଼ା ହୋଇଯାଇଥିଲା । ଆମେ ଅଲଗା ହୋଇ ଗଲୁ । ତୁମେ ଏମିତି ଯତ୍ନ କର ଯେମିତି
ଆମେ ପୁଣି ଏକାଠି ହୋଇଯିବୁ ଏବଂ ମୋ ଭାଇ ମୋତେ ଆଦର କରିବ !!!!!!

ବାଃ ବାଃ !!!! ନିଜ ଭାଇ ପ୍ରତି ତୁମ ଆଦର ଅପୂର୍ବ , ଅଦ୍ୱିତୀୟ !
ଏତିକି କହି ଭୂତ ଅଦୃଶ୍ୟ ହୋଇ ଗଲା ଏବଂ କିଛି ସମୟ ପରେ ଆସି
ବୃଦ୍ଧଙ୍କୁ କହିଲା :- ତୁମ ଇଛା ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିଦିଆ ଗଲା  । ତୁମ ଭାଇ ତୁମକୁ ଖୋଜି ଖୋଜି ଇଆଡ଼େ ଆସୁଛନ୍ତି।
ବୃଦ୍ଧ ଜଣକ ସନ୍ଦେହ ଭରା ସ୍ବରରେ କହଲା :-
ଆଛା ଯଦି ମୋ କଥାରେ ପରେ ସ୍ବାର୍ଥ ଜଣାପଡେ ତାହେଲେ କଣ୍ ଏହି ଆଶିର୍ବାଦ ନିଷ୍ଫଳ ହୋଇଯିବ ?
ଭୂତ କହିଲା ନାଇଁ ସେମିତି ହେବନି ତେବେ ଗୋଟିଏ କଥା ମୁଁ ବୁଝି ପରୁନି
ଏ ବୁଢ଼ାକାଳରେ ତୁମର ପୁଣି ଭାଇ କାହିଁକି ଖୋଜା ହେଲା ?
କଣ୍ ବୃଦ୍ଧାବସ୍ଥାରେ ଅନାଦରରେ ମରିଯିବାର ଭୟ ଅଛି  ତୁମକୁ ?
ଭୂତ କଥା ଶୁଣି ବୃଦ୍ଧ ଜଣକ ହସିଲା ..
ହସି ହସି କହିଲା

ମୋ ଭାଇ ମୋ ଠାରୁ ଦଶ ବର୍ଷ ବଡ ।
ସେ ଏହି ଦେଶର ରାଜା, ତାଙ୍କର ଆଉ କେହି ସନ୍ତାନ ସନ୍ତତି ନାହାନ୍ତି ।
ଏକମାତ୍ର ମୁଁ ହିଁ ଉତ୍ତରାଧିକାରୀ ।
ଭୂତ ଏକଥା ଶୁଣି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଚକିତ ହୋଇଗଲା ଆଉ କ୍ରୋଧରେ ଚିତ୍କାର କରି କରି ପାହାଡ଼ ଆଡକୁ ଉଡିଗଲା ।

No comments:

Post a Comment

ଯଜ୍ଞନିନ୍ଦା(ମହାଭାରତ କଥା)

ଵିଦର୍ଭରେ ସତ୍ୟ ନାମରେ ଜଣେ ବ୍ରାହ୍ମଣ ଥିଲେ ଏଵଂ ତାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ନାମ ପୁଷ୍କରଧାରିଣୀ ଥିଲା । ସତ୍ୟ ଉଞ୍ଛଵୃତ୍ତି ଦ୍ଵାରା ନିଜର ଜୀଵନ ନିର୍ଵାହ କରୁଥିଲେ ‌। ଦିନେ ସ...