ନୂଆ ପଡ଼ୋଶୀ

ମଧୁ ପୁନା ସହର ରେ ଏକ ନୂଆ ଘର କିଣିଲା ! ସେ ଘରର ପଛପଟ ବାଡ଼ି ପଟେ ଫଳ ବଗିଚା ମଧ୍ଧ ଥିଲା ।
ପାଖକୁ ଲାଗି ଜଣେ ମରାଠୀ ପଡ଼ୋଶୀ ର ପୁରୁଣା ଘର ଏବଂ ସେ ଘର ପ୍ରାୟ କୋଳାହଳମୟ ଯେହେତୁ ଅନେକ ଲୋକ ରୁହନ୍ତି ।
..,.
କିଛି ଦିନ ପରେ ମଧୁ ଦେଖିଲା, ତା ଘର କବାଟ ଆଗରେ କେହି ବାଲ୍ଟିଏ ଅଳିଆ ରଖିଯାଇଛି ।
ଦିନେ ଦୁଇ ଦିନ ଏଇମିତି ତିନି ଦିନ ହେଲାରୁ
ଚତୁର୍ଥ ଦିନ
ମଧୁ କାମକୁ ନଯାଇ
ସେଠି ଅଳିଆ କିଏ ରଖୁଛି ଜାଣିବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ
ଲୁଚି ବସି ରହିଲା ।
ଅଧ ଘଣ୍ଟାଏ ପରେ
ଠିକ 9 ଟା ରେ ମରାଠୀ ପରିବାର ର ମୁରବୀ
ଜଣକ ଅତି ସାବଧାନତା ର ସହ ଚାରିଆଡ଼ ଦେଖି
ବାଲ୍ଟିଏ ଅଳିଆ ଆଣି ମଧୁ ଘର ସାମ୍ନା ରେ ଢ଼ାଳିଦେଇ ଗଲା ।
ମଧୁ ଚାହିଁଥିଲେ ପୋଲିସ କେଶ୍ କରିପାରିଥାଅନ୍ତା,
ଲୋକ ଲଗେଇ ମରାଠୀ ପଡ଼ୋଶୀ କୁ ଥଣ୍ଡା କରିପାରିଥାଅନ୍ତା !
କିନ୍ତୁ ଲୋକଲ ଲୋକଙ୍କ ସହ ଝଗଡ଼ା କରିବାଟା ଠିକ ନୁହେଁ ଚିନ୍ତା କରି ସେ ଅନ୍ୟ ପରକାରେ ଲୋକ ଟାକୁ ବୁଝାଇବାକୁ ଉପାୟଟିଏ କଲା !
ମରାଠୀ ଲୋକ ଜଣକ ସରକାରୀ ବାବୁ !
ତେଣୁ ତାକୁ ପ୍ରାଇଭେଟିଆ କର୍ମଚାରୀ ପସନ୍ଦ ନୁହେଁ
,
ଓଡ଼ିଆ ଲୋକ ପସନ୍ଦ ନୁହେଁ !
ଅନ୍ୟ ର ସୁଖ ସ୍ଵାଛନ୍ଦ୍ୟ ତାକୁ ହଜମ ହୁଏନା ।
ତେଣୁ ସେ ଏଇମିତି ଅନେକ ଲୋକଙ୍କୁ ନାନା ରୀତି ରେ ହଇରାଣ କରିଥାଏ ।
ତେବେ ସେ ଯା ହେଉ
ମଧୁ କିନ୍ତୁ ସେଦିନ ସଂଧ୍ୟାରେ
ବାଲ୍ଟିଏ ଫଳନେଇ
ପଡ଼ୋଶୀ କବାଟ ଆଗରେ ହାଜର ହୋଇଗଲା ।
କଲିଁଗ୍ବେଲ୍ ବଜାଇଲାରୁ ମରାଠୀ ବ୍ୟକ୍ତି ଜଣକ କବାଟ ଖୋଲି ଦେଖେ ! ନୂଆ ପଡ଼ୋଶୀ ହସ ହସ ବଦନରେ ତା ସାମ୍ନାରେ ଦଣ୍ଡାୟମାନ !!
ମରାଠୀ ଲୋକ ଜଣକ ମନେ ମନେବଡ଼ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଉ ଥାଏ !
ମଧୁ ତାକୁ ବିନମ୍ର ଭାବେ ମରାଠୀ ରେ କହିଲା ...
ଆଜ୍ଞା ବହୁତ ଦିନ ହେଲାଣି ଆପଣମାନଙ୍କ ସହ ଦେଖା କରିବାକୁ ସମୟ ମିଳୁ ନଥିଲା !
ଆଜି ସେ ସୁଯୋଗ ମିଳିଛି
"ମୋ ପାଖରେ ଯାହା ଥିଲାମୁଁ ଏଇ ବାଲ୍ଟି ରେ ଭରି ଆଣିଛି "
ଆଶାକରେ
ଆପଣଙ୍କୁ ନିଶ୍ଚୟଁ ଭଲ ଲାଗିବ !
ମରାଠୀ ଏସବୁ ଦେଖି ଆବାକାବା !!ସେ ଭାବି ଥିଲା ଏମିତି କଲେ
ଲୋକ ଟା ଯଦି ଝଗଡ଼ା କରେ ତ
ଠିକ ନ ହେଲେ ଆହୁରି ହଇରାଣ କରିବି !
କିନ୍ତୁ ମଧୁ କଥା ପୁରାପୁରୀ ଅଲଗା !
ତାର ଏଇ କଥା ପଦକରେ ମରାଠୀ ପାଇଁ ଥିଲା ଶକ୍ତ ଚାପୁଡ଼ା !!!
ସାଧାରଣତଃ ଯା ପାଖରେ ଯାହା ଥିବ
ସେ ତାହା ଅନାୟସ ରେ ଦେଇପାରିବ
ମଧୁ ପାଖରେ ଭାତୃଭାବ ଥିଲା ବେଳେ
ମରାଠୀ ବ୍ୟକ୍ତି ଜଣକ ପାଖରେ କୂଟ କପଟ ଥିବାରୁ
ସେ ପଡ଼ୋଶୀ ଘର ଆଗରେ ଅଳିଆ ଢ଼ାଳିଦେଇ ଯାଉଥିଲା ।
ତା ପରଠାରୁ ମଧୁ କୁ ମରାଠୀ କେବେ ବି ହଇରାଣ କରେନୀ ।