ଜୀଵ ଅଛି ବୋଲି କରୁ ଜୁହାର
ଜୀଵ ଛାଡ଼ିଗଲେ କିଏ କାହାର ।
ମଣିଷ ବଞ୍ଚିଧିଵା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅାଦର ସମ୍ମାନ ପାଇଥାଏ। ପ୍ରତିଷ୍ଠା ଗୌରବ ପାଇ ସଭିଙ୍କ ପ୍ରିୟଭାଜନ ହୋଇପାରି ଥାଏ। କିନ୍ତୁ ଅାଜି ମଲେ କାଲିକି ଦି’ଦିନ ହେଵା ପର ମରିଗଲା ପରେ ମନର ଭୁଲି ହୋଇଯାଇଥାଏ। ଏ ସଂସାର ମାୟା ରୂପକ। ଏଠାରେ କେହି କାହାର ହେଉ ନ ଥିଵା ଅର୍ଥରେ ଏଭଳି ଉକ୍ତି ର ଉଲ୍ଲେଖ କରାଯାଇଛି।
ଜ୍ଯୈଷ୍ଠେ କଦଳୀ ଅାଷାଢ଼େ କିଅା
ପୋତ ନ ପୋତ ହୁଅଇ ଠିଅା ।
ଜ୍ଯୈଷ୍ଠ ମାସରେ କଦଳୀ ପୁଅା ଓ ଅାଷାଢ଼ ମାସରେ କିଅା ଗଛ ଲଗାଯିଵାର ପ୍ରକୃଷ୍ଠ ସମୟ ହୋଇଥାଏ । କାରଣ ଉକ୍ତ ସମୟରେ କଦଳୀ ଓ କିଅା ଗଛ ଲଗାଇଲେ ତା’ପାଇଁ ଉପଯୁକ୍ତ ଯତ୍ନ ନ ନେଇ ପାରିଲେ ମଧ୍ୟ ସେସବୁ ଭଲଭାବେ ବଢ଼ପାରୁଥିଵା ଅର୍ଥରେ ଏଭଳି ଉକ୍ତି ଉଲ୍ଲେଖ କରାଯାଇଛି।
No comments:
Post a Comment