ସ୍ଵର୍ଣ୍ଣ ସିଂହାସନେ ସୁଖେ ନୃପତି କୁମର,
ଜଗତ ସମ୍ପଦ ଭୋଗେ ନେଉଛନ୍ତି କାଳ ।
କୋଳେ ବହି ଶିଶୁ,ପାଶେ ଯୁବତୀ ସୁନ୍ଦରୀ,
ଯୌବନ ଵିଳାସ ଶିରୀ ରଖୁଛନ୍ତି ଗଢି଼ ।
କାଢି଼ଲେ ମୁକୁଟ ମାତ୍ର ଯୁବରାଜ ଦିନେ,
ବସନ ରଚିଲେ କନା ଚିରି କଉପୀନେ ।
ବରଜି ଉଆସ, ବନେ ଵିଶ୍ଵଜନ ହିତେ,
ତପସ୍ୟା ଆଚରି ଆୟୁ କାଟିଲେ ଉଷତେ ।
ନ ଲୋଡି଼ଲେ ତରୁ ତଳୁଁ ଅଧିକ ଆସନ,
ବନ ଫଳମୂଳେ କ୍ଷୁଧା ମେଣ୍ଟେ ଅନୁଦିନ ।
‛ବୁଦ୍ଧ’ ପୁଣ୍ୟ ନାମ ଗଲା ଜଗତେ ପ୍ରସରି,
ଧରି ଭବୁ ତରିଗଲେ କୋଟି ନରନାରୀ ।
କବି:-ଗୋଦାଵରୀଶ ମିଶ୍ର
No comments:
Post a Comment