Thursday, November 15, 2018

ଅନ୍ତର୍ଦୃଷ୍ଟା

ମୁଁ ଓ ମୋର ଜଣେ ମିତ୍ର ମିଶିକି ମନ୍ଦିର ଯାଇଥାଉ । ଦେଖିଲୁ ସେଠି ଗୋଟାଏ ଅନ୍ଧ ଏକେଲା ବସିଥାଏ ।
ମୋ ସାଙ୍ଗ କହିଲା―ଏ ହେଉଛନ୍ତି ଦେଶର ସବୁଠାରୁ ବୁଦ୍ଧିମାନ ଲୋକ ...

ସାଙ୍ଗକୁ ଛାଡି଼ ଅନ୍ଧ ପାଖକୁ ଯାଇ ତା ସହ କଥା ହେବାକୁ ଲାଗିଲି ।

―କିଛି ଖରାପ ଭାବିବେନି । ଆପଣ ଅନ୍ଧ କେବେ ହେଲେ ?

―ମୁଁ ଟା ଜନ୍ମଜାତ ଅନ୍ଧ

―ଆପଣ କେଉଁ ଵିଷୟରେ ଵିଶେଷଜ୍ଞ ଅଟନ୍ତି ?

―ମୁଁ ଜଣେ ଖଗୋଳଵିଜ୍ଞାନୀ !
ଏତିକି କହି ଅନ୍ଧଜଣକ ନିଜ ଛାତି ଉପରେ ହାତରଖି ପୁଣି କହିବାକୁ ଲାଗିଲା
“ହଁ ହଁ ! ଏ ସମସ୍ତ ସୂର୍ଯ୍ୟ, ଚନ୍ଦ୍ର ଓ ତାର ମୋତେ ସ୍ପଷ୍ଟ ଦେଖାଯାଉଛନ୍ତି”

©ଖ଼ଲୀଲ୍ ଜୀ଼ବ୍ରାନ୍

No comments:

Post a Comment

ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟରେ ରାଣ୍ଡ ଓ ରାଣ୍ଡୀ ଶବ୍ଦର ଵ୍ୟଵହାର ଓ ଏହାର ଵ୍ୟୁତ୍ପତ୍ତି ଇତିହାସ

କନ୍ୟାସୁନା ଗଳ୍ପରେ ଫକୀର ମୋହନ ସେନାପତି ରାଣ୍ଡ ଶବ୍ଦକୁ ଵିଧଵା ଅର୍ଥରେ ଦୁଇଥର ପ୍ରୟୋଗ କରି ଲେଖିଛନ୍ତି... “ମିଶ୍ରେ କହିଲେ, "ସେ କଥା ଏ କଥା ଢେର ତଫାତ୍ । ସେ ...