ଉଦର ଭରିବାକୁ ଜଗତେ ବୁଲୁଛେ
ଉଚ୍ଚ-ନୀଚ-ଘର-ଜାତିକୁ ଦେଖୁଛେ
ଉଦର ଭରିବାକେ ସିନା ଜନହିଂସା
କିଏ ନିକୁଛିଆ ଏଠି କିଏ ବାଦଶା
ଦୁଃଖ ଧନ୍ଦାରେ ସବୁ ଜନ ବ୍ୟାକୁଳ
କାହୁଁ ଵା ମିଳ୍ତା ଜଣେ ତ କୁଶଳ
ସୁଖ ଆଶେ ପ୍ରତି ବ୍ୟକ୍ତି ଧାଉଁଛନ୍
ଵସ୍ତୁର ମଧ୍ୟରେ ଶାନ୍ତି ଖୋଜୁଛନ୍
ଖୋଜିଲେ ମନରେ ଶାନ୍ତି ମିଳନ୍ତା
ଏତେ ସିଏ ଆଉ କିମ୍ପା ଦଉଡନ୍ତା
No comments:
Post a Comment