ଓହ୍ଲାଇ ଏ ଅଗ୍ନି-ରଥୁ ଯିବ ସେହି ଦେଶେ
ଵିସ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ ପ୍ରକୃତି ଯହିଁ ଦିଗମ୍ବର ବେଶେ
ଵୃକ୍ଷହୀନ-ହେମକାନ୍ତ-ସିକତା ଵିସ୍ତାରେ
ମହୋଦଧି ତଟ-ପ୍ରାନ୍ତେ ।
ସିନ୍ଧୁ-ସିକତାରେ
କ୍ରୀଡ଼ନ୍ତି ନିଶୀଥେ ତହିଁ ଜଳକନ୍ୟାଗଣ
କିଆକୁଞ୍ଜେ ଲୁଚକାଳି,
କୋମଳ ଚରଣ
ବୁଡ଼େ ନାହିଁ ବାଲୁକାରେ ।
ଵର୍ଷାରମ୍ଭ ତହିଁ
ପୁନ୍ନାଗ କୁସୁମ ଗନ୍ଧ ପ୍ରାଣଦିଏ ଦହି
ଵିରହୀ ତରୁଣଙ୍କର ।
କ୍ଷୁବ୍ଧ ପାରାବାର
ଢ଼ାଳେ ଚୂର୍ଣ୍ଣ -ମଣି-ଚୂଡ଼ ଦୀର୍ଘ ଊର୍ମିବାର
ସେ ଭୂମିର ପଦତଳେ;
ତା ଗୁରୁଗର୍ଜନ
ରଚେ ତହିଁ ଶାଶ୍ୱତିକ ମୃଦଙ୍ଗ ଘୋଷଣ ।
ସେହି ଭୂମେ ମୋ କୁଟୀର; ସେ ଦେଶ-କୁରଙ୍ଗୀ
ଚାଲ ସଖି,
ତୁମ୍ଭଠାରୁ ଶିଖିବେ ଭ୍ରୁଭଙ୍ଗି ।
••••••••••••••••••••••••
©ପ୍ରଣୟୀ କଵି ମାୟାଧର ମାନସିଂହ
••••••••••••••••••••••••
No comments:
Post a Comment