ଆଗ ଅଣ୍ଡା ନା କୁକୁଡ଼ା ର ବିଜ୍ଞାନ ଭିତ୍ତିକ ଉତ୍ତର

ପୃଥିବୀରେ ପର୍ଯ୍ୟାୟକ୍ରମେ ତିନିପ୍ରକାରର ବାୟୁମଣ୍ଡଳ ଥିବା ତଥା  ଆଜିର ବାୟୁମଣ୍ଡଳ ଅପେକ୍ଷା ପ୍ରଥମ ପ୍ରକାର ର ବାୟୁମଣ୍ଡଳ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଭିନ୍ନ ଥିବା ଅଧିକାଂଶ ବୈଜ୍ଞାନିକ ଙ୍କ ମତ ।

ସୌରମଣ୍ଡଳର ଗ୍ରହ ଗୁଡିକ ରେ ସାଧାରଣତଃ ହାଇଡ୍ରୋଜନ୍ ଗ୍ଯାସ ର ମାତ୍ରା ସର୍ବାଧିକ ଥିବା ଦେଖାଯାଏ ।
ସୃଷ୍ଟିକାଳରେ
ଯେଉଁ ଧୂଳିକଣା ଏବଂ ଗ୍ଯାସର ବାଦଲରେ ଆମ୍ଭ ସୌରଜଗତର ସୃଷ୍ଟି ତହିଁ ରେ ମୁଖ୍ୟତଃ ଉଦଜାନ୍ ଗ୍ଯାସ ହିଁ ଥିବ । ସେଇ ଗ୍ଯାସ ବାଦଲରେ ଅନ୍ଯ ଗ୍ଯାସର କିଛି ଅଣୁ ମଧ୍ଯ ଥିବ ।

ସେମାନଙ୍କ ସାଧାରଣ composition ଏଇ ଭଳି ହୋଇ ଥିବ....

ମିଥେନ୍ ~4ଟି ହାଇଡ୍ରୋଜନ୍ ଗୋଟିଏ କାର୍ବନ୍ ଅଣୁ....
ଆମୋନିଆ~3ଟି ହାଇଡ୍ରୋଜନ୍ ,ଗୋଟିଏ ନାଇଟ୍ରୋଜନ୍ ଅଣୁ,
ଜଳ~ଦୁଇଟି ହାଇଡ୍ରୋଜନ୍ ଗୋଟିଏ ଅକ୍ସିଜେନ୍ ଅଣୁ,
ହାଇଡ୍ରୋଜନ ସଲ୍ଫାଇଡ୍ ଯେଉଁ ଥିରେ ଦୁଇଟି ହାଇଡ୍ରୋଜେନ୍ ଗୋଟିଏ ସଲଫର ଅଣୁ ଥାଏ ।

ପୃଥିବୀ ଯେତେ ବେଳେ ସୃଷ୍ଟିହେଲା ତା ପାଇଁ ବହୁତ ହାଲକା ଉଦଜାନକୁ ଧରିରଖିବା ସମ୍ଭବ ନଥିଲା ତେବେ ଅନ୍ଯ କିଛି ପଦାର୍ଥ କୁ ଧରିରଖିବା ସହଜଥିଲା ।

ସେତେବେଳେ ନିଶ୍ଚୟ ଭାରିମାତ୍ରାରେ ହାଇଡ୍ରୋଜନ୍ ଏବଂ ଆମୋନିଆ ଜଳ ମଧ୍ଯରେ ମିଶିରହିଥିବ ତଥା ବାୟୁ ମଣ୍ଡଳରେ ମୁଖ୍ୟତ ମିଥେନ୍ ସାମାନ୍ୟ ଆମୋନିଆ,ହାଇଡ୍ରୋଜନ ସଲଫାଇଟ୍ ଓ ବାଷ୍ପ ଆକାରରେ ଜଳ ରହିଥିବା ଅନୁମାନ କରାଯାଇପାରେ ।

ପ୍ରଖର ସୂର୍ଯ୍ୟକିରଣ ଯୋଗୁଁ ବାୟୁମଣ୍ଡଳରେ ବାଷ୍ପ ଆକାରରେ ଥିବା ଜଳକଣା ମଧ୍ଯରେ ରାସାୟନିକ ବିଘଟନ ଘଟି ଅମ୍ଳଜାନ ଏବଂ ଉଦଜାନ ଅଲଗା ହୋଇ ଯାଇଥିବେ ।
ପୁଣି ଅକ୍ସିଜେନ୍ ମୁକ୍ତ ହୋଇ ମିଥେନ ଏବଂ ଆମୋନିଆ ସହ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା କରିବା ଫଳରେ କାର୍ବନ ଡାଇଅକ୍ସାଇଡ୍ ତିଆରି ହେବା ସହ ହାଇଡ୍ରୋଜନ୍ ମୁକ୍ତ ହୋଇଥିବ ନିଶ୍ଚୟ .......

ଏଇଭଳି ପୃଥିବୀରେ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ କାଳରେ ତିନୋଟି ପରସ୍ପର ଠାରୁ ଅଲଗା ବାୟୁମଣ୍ଡଳ ଥିଲା ।
ବର୍ତ୍ତମାନ କାଳରେ ଆମେ ଅମ୍ଳଜାନ ଏବଂ ଯବକ୍ଷାରଜାନ ପ୍ରଧାନ ତୃତୀୟ ବାୟୁମଣ୍ଡଳରେ ନିଶ୍ବାସ ନେଉଛନ୍ତି ।
ପୃଥିବୀରେ ଜୀବନ ର ଅୟମାରମ୍ଭ
ପ୍ରଥମ ବାୟୁମଣ୍ଡଳ(କାର୍ବନ ଡାଇଅକ୍ସାଇଡ୍ ~ନାଇଟ୍ରୋଜନ)
କିମ୍ବା ଦ୍ବିତୀୟ (ମିଥେନ,ଆମୋନିଆ,ହାଇଡ୍ରୋଜନ୍)
ବାୟୁମଣ୍ଡଳରେ ହୋଇଥିବା ଅନୁମାନ କରାଯାଏ ।

ଜୀବନର ସୃଷ୍ଟି ଆଜି ଅପେକ୍ଷା ଭିନ୍ନ ବାୟୁମଣ୍ଡଳ ହୋଇଥାଇପାରେ ବୋଲି ସର୍ବ ପ୍ରଥମେ ବ୍ରିଟିଶ୍ ରସାୟନଶାସ୍ତ୍ରୀ ଜେ ବି ଏସ୍ ହୈଲ୍ଡେନ୍ (1892-1964)
1929ରେ ମତ ଦେଇ ଥିଲେ ।

1936ରେ ରୁଷି ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆଲେକଜ୍ଯାଣ୍ଡର ଆଇ ଓପାରିନ୍ ଏ ସଂକ୍ରାନ୍ତରେ ବିଶଦ ଗବେଷଣା କରିଥିଲେ । ତାଙ୍କ ମତରେ ପୃଥିବୀରେ ଜୀବନ ର ଜନ୍ମ ନିଶ୍ଚୟ ପ୍ରଥମ ପ୍ରକାରର ବାୟୁମଣ୍ଡଳରେ ହିଁ ହୋଇଥିବ ।

ମିଥେନ ଆମୋନିଆ ହାଇଡ୍ରୋଜେନ୍ ସଲ୍ଫାଇଡ୍ ପାଣି ଏସବୁ ଉପାଦନର ଅଣୁ ଛୋଟ ଛୋଟ ହୋଇଥାଏ ।
ଏଗୁଡିକର ଅଣୁରେ ତିନି ରୁ ପାଞ୍ଚ ଯାଏଁ ପରମାଣୁ ରହିଥାଏ ।

ଅତୀତରେ
ହାଇଡ୍ରୋଜନ୍ ,ଅକ୍ସିଜେନ ,ନାଇଟ୍ରୋଜେନ୍
ଏବଂ ସଲଫର୍ ର ଅଣୁ ପରସ୍ପର ରାସାୟନିକ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା କାରଣରୁ ହୁଏତ ଏମିନୋ ଏସିଡ୍ ର ବଡ ପରମାଣୁ ତିଆରି ହୋଇଥିବ ।
(ଏଇ ଏମିନୋ ଏସିଡ୍ ଅଣ୍ଡା ଖୋଳପାରେ ମଧ୍ଯ ଥାଏ)

ଏମିନୋ ଏସିଡ୍ ଗଠନକୁ ନେଇ
କେବଳ ଗୋଟିଏ ସମସ୍ୟା ଅଛି ...

ସାମାନ୍ୟତଃ ଛୋଟ ପରମାଣୁ ,ବଡ ଅପେକ୍ଷା
ଅଧିକ ସ୍ଥିର ରହିଥାନ୍ତି ତେଣୁ୍
ସହଜରେ ବିଭାଜିତ ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ ।

ସେଇ ଭଳି ଛୋଟ ପରମାଣୁ ସହଜରେ
ପରସ୍ପର ସହ ମିଶି ବଡ ପରମାଣୁ ମଧ୍ଯ ତିଆରି କରି ପାରନ୍ତିନାହିଁ ।
ଆଉ ଯଦି ଛୋଟ ପରମାଣୁ କୁ ନେଇ
ବଡ଼ ପରମାଣୁଟିଏ ତିଆରି ହେଲା ବି ତାହା
ଶିଘ୍ରାତିଶିଘ୍ର ବିଭାଜିତ ମଧ୍ଯ ହୋଇଯାଏ ।

ବଡ଼ ପରମାଣୁରୁ ଛୋଟ ପରମାଣୁ ତିଆରି ହେବା ଗଡାଣିରୁ ତଳକୁ ଗଡ଼ି ଆସିଲା ଭଳି ଏବଂ
ଛୋଟ ପରମାଣୁରୁ ବଡ଼ ପରମାଣୁ ତିଆରି ହେବା ଉଠାଣି ଚଢା ସମାନ ।
ଛୋଟ ପରମାଣୁ କୁ ନେଇ ବଡ଼ ପରମାଣୁ ଗଠନ ପାଇଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ସାହିତ କରିବାକୁ ହୁଏ ।
କିନ୍ତୁ ଏ ଉତ୍ସାହ ସେମାନଙ୍କୁ କେଉଁ ଠାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ ହେବ,ଜୀବନ ଠାରୁ ?
ଏ କାର୍ଯ୍ୟ ଶକ୍ତି କରିପାରେ.....

ପୃଥିବୀର ସୃଷ୍ଟି କାଳରେ ପ୍ରଚୁର ମାତ୍ରାରେ ସୂର୍ଯ୍ୟକିରଣ ପୃଥିବୀ ପୃଷ୍ଠରେ ପଡୁଥିଲା ।  ସେତେବେଳେ
ବାୟୁମଣ୍ଡଳରେ
ଆଜିର ବିଜୁଳି, ଚଡକ ଠାରୁ ଅନେକ ଗୁଣା ଅଧିକ ବିଦ୍ୟୁତ୍ ପ୍ରବାହ ହେଉଥିଲା ।
ଆଗ୍ନେୟଗିରିରୁ ପ୍ରଚୁର ଆଗ୍ନେୟ ଉଦ୍ଗିରଣ ହେଉଥିଲା ।
ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କ ଠାରୁ ଆସୁଥିବା ଅତିବାଇଗଣି ରଶ୍ମୀ ଦ୍ବୟ ସେତେବେଳେ ବିନା ବାଧାରେ ପୃଥିବୀ ପୃଷ୍ଠକୁ ଆସିପାରୁଥିଲା ଯାହା ଆଜି ଓଜୋନ ସ୍ତର ଯୋଗୁଁ
ପୃଥିବୀ ରେ ପହଞ୍ଚି ପାରେନି.....

ସମ୍ଭବତଃ ପ୍ରଚୁର ତାପ ବିଦ୍ଯୁତ୍ ଶକ୍ତି ଯୋଗୁଁ ପୃଥିବୀରେ ଜୀବନର ଆରମ୍ଭ ହୋଇ ଥିଲା ।
ପ୍ରଚୁର ପ୍ରାକୃତିକ ଶକ୍ତି ସାହାଯ୍ୟରେ
ହାଇଡ୍ରୋଜେନ୍ ନାଇଟ୍ରୋଜେନ୍ ଅକ୍ସିଜେନ୍ ଏବଂ ସଲଫର ପରମାଣୁ ସବୁ ବଡ଼ ପରମାଣୁ ଗଠନକରି
ଏମିନୋ ଏସିଡ୍ ତିଆରି ହୋଇ ଥିବ ।
ତାହା ଆହୁରି ଜଟିଳ ହୋଇ ସମୁଦ୍ର ରେ ଭାସିଥିବ ..
ଏଇ ଏମିନୋ ଏସିଡରୁ ହିଁ ପରବର୍ତ୍ତୀ କାଳରେ ଛୋଟ ଛୋଟ ଏକକୋଷୀ ଜୀବ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଥିବେ ......

ଆଗେ ଅଣ୍ଡା ନା କୁକୁଡ଼ା ଭଳି ପ୍ରଶ୍ନର ଏହା ବୈଜ୍ଞାନିକ
ଉତ୍ତର ....
ଅଣ୍ଡା .... ସାରା ପୃଥିବୀ ଟା ଯାକ ସମୁଦ୍ର ରେ ଯେହେତୁ ଏମିନୋ ଏସିଡ୍ ଜମା ହୋଇ ଥିଲା
ତେଣୁ ପୃଥିବୀ ଏକ ଅଣ୍ଡା ସଦୃଶ ଦେଖାଯିବା କଥା ଅନୁମାନ କରାଯାଇଥାଏ ....