ସାତରୁ ଛଅ ନିୟୁତ ଵର୍ଷର ମାନଵ ଵିର୍ଵତ୍ତନକାଳ ମଧ୍ୟରେ ଏଇ ମାତ୍ର କିଛି ଵର୍ଷ ତଳେ ହିଁ ମାନଵମାନେ ଜାଣିପାରିଛନ୍ତି ଯେ ସେମାନେ ଯୋଉ Milky way ଛାୟାପଥରେ ରହୁଛନ୍ତି ସେ ଛାୟାପଥର ମଧ୍ୟଭାଗ ତାଙ୍କଠାରୁ ୨୬୦୦୦ରୁ ୨୭୦୦୦ ଆଲୋକଵର୍ଷ ଦୂରରେ ଅଵସ୍ଥିତ । କିନ୍ତୁ ଏହା ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଵରଦାନ ସଦୃଶ କାରଣ ସେମାନେ ଆକାଶଗଙ୍ଗାର ଅପେକ୍ଷାକୃତ କମ୍ ଵିପଦଜନକ ସ୍ଥାନରେ ଅଛନ୍ତି । ଯଦି ଆମ ପୃଥିଵୀ ଆମରି ଆକାଶଗଙ୍ଗାର ମଧ୍ୟଭାଗର ଆଖ ପାଖରେ ଥାଆନ୍ତା ତେବେ ଏ ଗ୍ରହରେ ଜୀଵନ ସୃଷ୍ଟି କଷ୍ଟକର ହୋଇପଡ଼ନ୍ତା । ଯେକୌଣସି ଛାୟାପଥର ମଧ୍ୟଭାଗରେ ଗୁରୁତ୍ବାକର୍ଷଣ ଶକ୍ତିର ଭୀଷଣ ପ୍ରଭାଵ ରହିଥାଏ, ସେଠାରେ ଏକ ଵିଶାଳକାୟ କୃଷ୍ଣଵିଵର(blackhole) ଥାଏ ଏଵଂ ଏହି ସବୁ ଅଞ୍ଚଳରେ ସବୁବେଳେ Supernova explosion, gamma-ray bursts ଯୋଗୁଁ ପ୍ରଳୟଙ୍କରୀ ଵିତ୍ପାତ ଲାଗିରହିଥାଏ । ସେହିପରି ଆମରି ପୃଥିଵୀ ଗ୍ରହ ଯଦି ଆମ ଆକାଶଗଙ୍ଗାର ପୁରା ସୀମାନ୍ତରେ ଅଵସ୍ଥିତ ଥାଆନ୍ତା ଯଦି ତାହେଲେ ଵାହ୍ୟ ଆକାଶଗଙ୍ଗାଠାରୁ ଆସୁଥିଵା Rogue objects ,gamma-ray burstsର ଶିକାର ଶୀଘ୍ର ଓ ସହଜରେ ହୋଇଯାଆନ୍ତା ପୁଣି କୌଣସି ଅନ୍ୟ ଆକାଶଗଙ୍ଗାର ଗୁରୁତ୍ବାକର୍ଷଣ ଯୋଗୁଁ ନିଜ ଆକାଶଗଙ୍ଗାରୁ ଛିଟିକି ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡରେ ସୃଷ୍ଟି ଧ୍ଵଂସ ପାଇଲା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏକ Rogue Planets ଵା ଅନାଥ ଗ୍ରହ ଭଳି ଘୂରି ବୁଲୁଥାନ୍ତା ।
ତେଣୁ ଆମ ଗ୍ରହ ପୃଥିଵୀର ଆକାଶଗଙ୍ଗାରେ ଏମିତି ଏକ ଅଳ୍ପ ଵିପଜ୍ଜନକ ସ୍ଥାନରେ ରହିଵା ହିଁ ଏ ଗ୍ରହର ପ୍ରଥମ ସୌଭାଗ୍ୟ ଯାହା ଫଳରେ ଏ ଗ୍ରହରେ ଜୀଵନ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇ ଶହ ଶହ କୋଟି ଵର୍ଷ ଧରି ବଞ୍ଚି ରହିପାରିଛି !!!
ହଁ ଏଥିପାଇଁ ତ କୁହାଯାଏ ପୃଥିଵୀ ଏଵଂ ଏ ପୃଥିଵୀର ପ୍ରତ୍ୟେକଟି ଜୀଵନ ବହୁତ ମୂଲ୍ୟଵାନ ଓ ଵିରଳ !!!
No comments:
Post a Comment