ଜଣେ ରାଜା ଜଙ୍ଗଲରେ କାହୁଁ ବୁଲୁଥିଲେ ଥକିଯାଇ
ଗୋଟିଏ ଗଛମୂଳେ ଶୋଇଗଲେ । ସେ ଗଛ ତ ପର୍ଵତ ଉପରେ ଅଛି ତେଣୁ ବାଘ ଭାଲୁର ଭୟ ଅଳ୍ପ ତେଵେ ଦୁଇଗୋଟି ପକ୍ଷୀ ରାଜା ଶୋଇଥିଵା ଗଛ ଉପରେ ବସିଥାଆନ୍ତି ।
ଗୋଟିଏ ଵକପକ୍ଷୀ ଆନଟି କାକପକ୍ଷୀ । ସେମାନେ ଵାଲ୍ଯବନ୍ଧୁ ତେଵେ ଵକପକ୍ଷୀ ତାହାର ବନ୍ଧୁ କାକ ପାଇଁ ସର୍ଵଥା ଖାଦ୍ଯ ସଂଗ୍ରହ କରିଥାଏ । ଗାଡି଼ଆରୁ ମୀନ ଓ ଗେଣ୍ଡା ଆଣି ତା ବନ୍ଧୁ କାକକୁ ଉପହାର ଦିଏ କିନ୍ତୁ କାକପକ୍ଷୀ ସେଥିରେ ସବୁଵେଳେ କୌଣସି ନା କୌଣସି ଦୋଷ ଦେଖେ ।
ଵକପକ୍ଷୀ ବଡ଼ ଦୟାଳୁ ସ୍ଵଭାଵର ତେଣୁ ସେ ରାଜାଙ୍କ ଆଖି ଉପରେ ସୂର୍ଯ୍ୟକିରଣ ପଡୁ଼ଛି ଦେଖି ନିଜ ଡେଣା ମେଲେଇ ଛାୟା କଲା । କାକପକ୍ଷୀଟି ସ୍ଵଭାଵତଃ ଖଳପ୍ରକୃତିର ତେଣୁ ସେ ଵକପକ୍ଷୀର ଏତାଦୃଶ ଅଯାଚିତ ପରୋପକାରିତା ଦେଖି ଆଉ ସହିପାରିଲା ନାହିଁ । ବହୁତ ଭାଵି ସେ ରାଜାଙ୍କ ମୁଖରେ ଵିଷ୍ଠା ତ୍ଯାଗକରି ସେଠାରେ ଉଡି଼ଗଲା ।
ରାଜା ହଟାତ୍ ଘିଡି଼ପିଡି଼ ହୋଇ ଉଠି ଵକକୁ ଗଛ ଉପରଜ ବସିଥିଵାର ଦେଖି ଏକା ତୀରକେ ତାହାର ପ୍ରାଣ ନାଶ କରିଦେଲେ ।
No comments:
Post a Comment