ଅଚ୍ୟୁତାନନ୍ଦ ଦାସ ଗୀତିକବିତା-୭

ଅଶୂନ୍ୟ ହୋଇଣ ଯେ ଥିଲାକ ଏକ ସ୍ଥାନ
ଅଦଭୂତ ସ୍ବରୂପେ ହୋଇଲା ଏକ ଶୂନ୍ୟ ।
ସେହି ଶୂନ୍ୟ ମଧ୍ୟରେ ଯେ ନିରାକାର ସ୍ଥିତି
ନିରାକାର ଅଙ୍ଗରୁ ପରମ ବ୍ରହ୍ମମୂର୍ତ୍ତୀ ।
ପରମ ବ୍ରହ୍ମ ଠାରୁ ସ୍ଫୁରିଲାକ ଧ୍ବନୀ
ସେ ଧ୍ବନୀ ସ୍ଫୁରିଲା ଯେ ଚତୁର କଳା ଘେନି ।
ଚତୁଃକାଳେ ବ୍ରହ୍ମରନ୍ଧ୍ରେ ହୋଇଣ କବାଟି
ଅର୍ଦ୍ଧମାତ୍ରା ମଧ୍ୟରେ ବଜ୍ରକଳା ପାଲଟି  ।
ପୂରିଲାକ ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର ଅଧଃ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ବ ଠାଇଁ
ପଶି ନ ପାରିଣ ତହିଁ ଲେଉଟିଲା ବାଇ ।
ସେ ବାୟୁ ଲେଉଟିଣ ବହିଲାକ ଉଜାଣି
ଲାଗିଲାକ ଲୟ ଜ୍ୟୋତି ମଣ୍ଡଳକୁ ପୁଣି ।
ଶ୍ବେତ ତିଳକ ଉପରେ ଲାଗିଲାକ ଲୟ
ଲୟ ଲାଗନ୍ତେଣ ଯେ ଦିଶିଲା ଶୂନ୍ୟମୟ ।
ଶୂନ୍ୟ ଦିଶନ୍ତେଣ ଯେ ଅଶୂନ୍ୟ ଦୃଶ୍ୟ ହୁଏ
କହନ୍ତି ଅଚ୍ୟୁତ ଗୁରୁ ଆଜ୍ଞା କର ଲୟେ ।