--^--ଶାସନ ଓ ଶାସକ--^--

ଶାସନ ଓ ଶାସକ
ଏମିତି ସେମିତି ଶବ୍ଦ ନୁହେଁ ....

ଟିକିଏ ଭିତରେଇକି ଦେଖିଲେ
ଏ ଶବ୍ଦ ବଡ଼ ରୋଚକ ଲାଗେ....

ସଂସ୍କୃତ ନିରୁକ୍ତୀ ନିୟମ ଅନୁଯାୟୀ
ଶାସ୍ ଧାତୁ+(ଭାବ)ଅନ ପ୍ରତ୍ୟୟ =>ଶାସନ

ଏବଂ
ଶାସ୍ ଧାତୁ(କର୍ତ୍ତୁ)ଅକ=> ଶାସକ

ସହଜ ଭାଷାରେ କହିଲେ
“ଯେ ଶାସନ କରେ ସେ ଶାସକ”

ଏ ଶବ୍ଦ ଦ୍ଵୟର ମୂଳ
ଶାସ୍ ଧାତୁ ଶବ୍ଦ.....

ତେବେ
ଶାସ୍ ଧାତୁର ଅର୍ଥ ପୁଣି ବିସ୍ତୃତ.....
ଯଥା:-

୧.ଶାସନ କରିବା
୨.ଦମନ କରିବା
୩.ଆଦେଶ ଦେବା
୪.ଉପଦେଶ ଦେବା
୫.ଶିକ୍ଷା ଦେବା
୬.କହିବା (ଇଂରାଜୀ ର say ସହ ସାମଜସ୍ୟତା ?)
୭.ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିବା
୮.ନିୟମ ପ୍ରଣୟନ କରିବା
୯.ଦଣ୍ଡ ଦେବା
୧୦.ଇଛା କରିବା
୧୧.ପୋଷିବା
୧୨.ବଶ କରିବା

ଏ ସବୁ ଗୁଣ ତଥା କର୍ମ ମାନ ଜଣେ ଶାସକ ପାଖରେ ଥିବା ଦରକାର.....

ଜଣେ ଶାସକ କୌଣସି ଦେଶରେ
ଶାସନ କରୁଥିଲେ
ତା’ର ପରମକର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଯେ ସେ
i.ସେ ଉକ୍ତ ଦେଶରେ
ଦୁଷ୍ଟ ଶକ୍ତିକୁ ଦମନ କରି ଶାନ୍ତି ସ୍ଥାପନା କରିବ ।
ii.ଦେଶର ଉନ୍ନତି ହେତୁ ଲୋକହିତକର ଆଦେଶ ପ୍ରଣୟନ କରିବ ।
iii.ଭବିଷ୍ୟତ ପିଢ଼ି କୁ ଧର୍ମଯୁକ୍ତ ଉପଦେଶ ଦେଇ ଦେଶର କଲ୍ୟାଣ କରୁଥିବ ।
iv.ଭବିଷ୍ୟତର ନାଗରିକଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷିତ ଓ ଯୋଗ୍ୟ କରିବା ହେତୁ ଦେଶରେ ଶିକ୍ଷାଦାନର ବ୍ଯବସ୍ଥା କରାଇବ ।
v. ସ୍ଵ-ସ୍ଵାର୍ଥର ନୁହେଁ ବରଂ ଦେଶ ସ୍ଵାଭିମାନର କଥା କହୁଥିବ
vi.ଜନହିତକର ବ୍ୟବସ୍ଥା ଓ ନିୟମ ପ୍ରଣୟନ କରି ଦେଶରେ ଶାନ୍ତି ସୃଙ୍ଖଳା ବଜାୟ ରଖିବ ।
vii.ଦେଶ ଓ ଧର୍ମ ବିରୋଧୀ ଅପରାଧୀ ମାନଙ୍କୁ
କଡା଼ କଡା଼ ଦଣ୍ଡ ବିଧାନ କରୁଥିବ
viii.ଦେଶର ଉନ୍ନତି ଓ ଜନତା ର ସମୃଦ୍ଧି ଇଛା କରୁଥିବ....
ix.ଜନତାକୁ ବିପଦାପଦରେ
ରକ୍ଷା କରିବା ସହ ସମାଜର ପାଳନପୋଷଣ ଦାୟିତ୍ୱ ତୁଲଉଥିବ ....
X.ଦେଶର ଜନତାକୁ କାୟମନୋବାକ୍ୟରେ
ବଶୀଭୁତ କରି ପାରିବାର ସାମର୍ଥ୍ୟ ଥିବ ....

ଏ ସବୁ ଗୁଣର ଅଧିକାରୀ ହୋଇପାରିଲେ ହିଁ
ଯାଇ ଜଣେ ଭଲ ସୁଶାସକ  ହୋଇପାରିବ....