ମହାକଵିମାନେ ସେମାନଙ୍କର ରଚନାରେ ଵ୍ଯଵହାର କରିଥିଵା ଵ୍ଯାକରଣଵିରୁଦ୍ଧ ବା ଭାଷାର ରୀତି ବିରୁଦ୍ଧ ପ୍ରୟୋଗକୁ ମହାକଵି ପ୍ରୟୋଗ କୁହାଯାଏ । ଏହା ଵ୍ଯାକରଣ ଵିରୁଦ୍ଧ ହୋଇଥିଲେ ହେଁ ଲୋକପ୍ରିୟ ହେଲେ ଶିଷ୍ଟ ପ୍ରୟୋଗରେ ଗଣାହୁଏ ।
ଓଡି଼ଆରେ ଢ଼ଗ ଅଛି
'କଵି ତୁଣ୍ଡ ମେଣ୍ଡା ମୁଣ୍ଡ'
ଅର୍ଥାତ୍
ମେଣ୍ଡା ମୁଣ୍ଡ ଯେପରି କୌଣସି ଵାଧା
ମାନେ ନାହିଁ, କଵି ତୁଣ୍ଡ ମଧ୍ଯ ସେହିପରି ଵ୍ଯାକରଣର ନିୟମକୁ ସବୁ ଵେଳେ ମାନେ ନାହିଁ।
ସବୁ ଦେଶର ସବୁ ମହାକବିମାନଙ୍କ ରଚନାରେ ଅନେକ ସ୍ଥଳରେ ଵ୍ଯାକରଣଵିରୁଦ୍ଧ ଓ ରୀତି ଵିରୁଦ୍ଧ ପ୍ରୟୋଗମାନ ଦେଖାଯାଏ । ତେଵେ ସେମାନେ ଵ୍ଯାକରଣଵିରୁଦ୍ଧ ହେଲେ ମଧ୍ଯ ମହାକଵିଙ୍କ ପ୍ରୟୋଗ ଥିଵାରୁ ଅଶୁଦ୍ଧ ବୋଲି ବୋଲାଯାଏ ନାହିଁ। ଵିଶ୍ବାସ ଶବ୍ଦ ବିଶେଷ୍ଯ, ମାତ୍ର ମହାକଵି ଜଗନ୍ନାଥ ଦାସ ଭାଗବତରେ 'ସେ ମୋର ଭକତ ଵିଶ୍ବାସ' ଏ ସ୍ଥଳରେ ଏ ଶବ୍ଦକୁ ଵିଶେଷଣ ରୂପେ ଵ୍ଯଵହାର କରିଅଛନ୍ତି। ସୁତରାଂ ଏହାକୁ ମହାକବି ପ୍ରୟୋଗ ବୋଲାଯିଵ ।।
(ପୂର୍ଣ୍ଣଚନ୍ଦ୍ର ଭାଷାକୋଷ)
No comments:
Post a Comment