ପୂର୍ଣ୍ଣଚନ୍ଦ୍ର ଭାଷାକୋଷ ରେ ବିରୁଦ୍ଧ ଶବ୍ଦ ର ବିଶେଷଣ ଭାବରେ ଉଲ୍ଲେଖ ଅଛି ଏବଂ ସେଠାରେ ଲେଖା ହୋଇଛି ଯେ ବିରୁଦ୍ଧତା ହେଉଛି ବିଶେଷ୍ୟ
ଭାରତର ଅଧିକାଂଶ ଦେଶଜ ଭାଷାରେ
ବିରଦ୍ଧ ଶବ୍ଦ ବିଶେଷଣ ଓ ବିରୋଧ ଶବ୍ଦ ର ବିଶେଷ୍ୟ ଭାବରେ ଵ୍ୟଵହାର ଅଛି
କିନ୍ତୁ
ସଂସ୍କୄତରେ ବିରୁଦ୍ଧର ବିଷେଷ୍ୟ ଅର୍ଥ ମଧ୍ୟ ଅଛି
ଉଭୟ ଶବ୍ଦ ର
ନିରୁକ୍ତୀ ହେଉଛି ➡➡➡
୧.ବି+ରୁଧ୍ ଧାତୁ+କର୍ମ. ତ =ବିରୁଦ୍ଧ
୨.ବି+ରୁଧ୍ ଧାତୁ+ଭାବ. ଅ=ବିରୋଧ
କର୍ମ ଯଦି ବାରମ୍ବାର ଜଣେ କରେ ତାହା ତା’ର ଅଭ୍ୟାସ ରେ ପରିଣତ ହୋଇ ଯାଏ
ଫଳରେ ଲୋକେ ବାରମ୍ବାର ସେଇ କର୍ମ କରୁଥିବା ଜଣେ ଲୋକକୁ ଦେଖିଲେ
ସେହି ଲୋକର ତାହା ଗୁଣ ବୋଲି
ମନେ କରନ୍ତି
(ଏବଂ ବିଶେଷ୍ୟ ର ଗୁଣ ହିଁ ବିଶେଷଣ ଅଟେ )
ବହୁତ ସମ୍ଭବ ସେ ସମୟରେ
ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ବିରୁଦ୍ଧ ଶବ୍ଦ ର ବ୍ୟବହାର ଏକ ବିଶେଷ୍ୟ ହିସାବରେ ହୋଇନାହିଁ ବା ହେଉନଥିଲା
(ଆଜିକାଲି ହିନ୍ଦିଆଙ୍କୁ ଅନୁକରଣ କରି କିଛି ଲୋକ କରୁଛନ୍ତି)
ତେଣୁ ସମ୍ଭବତଃ ପ୍ରହରାଜ ମହାଶୟଏ ଶବ୍ଦକୁ ବିଶେଷଣରେ ରଖିଛନ୍ତି ....
ବସ୍ତୁତଃ ସବୁ ଶବ୍ଦ ଓ ବ୍ୟାକରଣ ଯେ ସଂସ୍କୃତ ରୁ ଅବିକଳ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ସେଇଭଳି ବ୍ୟବହାର ହୋଇଛି ତାହା କେହି ଦୃଢତା ର ସହ କହିପାରିବେନି ସଂସ୍କୃତ ଠାରୁ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ଏକ ଭିନ୍ନତା ଅଛି ବୋଲି ତ ତାକୁ ଏକ ମୌଳିକ ଭାଷାର ମାନ୍ୟତା ମିଳିଛି
କେହି କେହି ସଂସ୍କୃତ ପଣ୍ଡିତ କୁହନ୍ତି
ସଂସ୍କୃତ ଭାଷାରୁ ସବୁଭାଷାର ଜନ୍ମ
ଏମନ୍ତ କହି ସେମାନେ ଅନ୍ୟ ପ୍ରାଚୀନ ଭାଷାଗୁଡିକ ର ମୌଳିକତା ଉପରେ ପ୍ରଶ୍ନଵାଚୀ ସୃଷ୍ଟି କରୁଛନ୍ତି ।
ପ୍ରକୃତରେ ଆଜିର ମାନକ ସଂସ୍କୃତ ନୁହେଁ ଵରଂ
ମୂଳ ଆର୍ଯ୍ୟଭାଷା ହିଁ ଅଧିକାଂଶ ଭାରତୀୟ ଭାଷାର ମୂଳ । ପରେ ସେଇ ମୂଳ ଆର୍ଯ୍ୟଭାଷାକୁ ମଧ୍ୟରେ ରଖି ତହିଁ ରେ ଭାରତର ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରାକୃତ ଭାଷାରୁ ଶବ୍ଦ ନେଇ ମାନକ ସଂସ୍କୃତ ର ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଥିଵା ଅଧିକାଂଶ ଭାଷାଵିଦ ମତ ଦେଇଥାନ୍ତି ।
କେହି କେହି କହିଵେ ଯେ
ଯେହେତୁ ସଂସ୍କୃତ ରେ
ବିରୁଦ୍ଧ ର ଵ୍ୟଵହାର ବିଶେଷ୍ୟ ଭାଵରେ ଵ୍ୟଵହାର ଅଛି ତେଣୁ ତା’ର ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ଵ୍ୟଵହାର ଦୋଶଯୁକ୍ତ ନୁହେଁ ବୋଲି
ଆମ୍ଭେ ମଧ୍ୟ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଲେଖିବା
ତେବେ ଏଠାରେ ଆମକୁ।ଅନୁସନ୍ଧାନ କରିବାକୁ ହେବ ଯେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ବିରୁଦ୍ଧ ଶବ୍ଦ ର ବ୍ୟବହାର ପ୍ରାଚୀନ ସାହିତ୍ୟ ରେ ବିଶେଷ୍ୟ ଶବ୍ଦ ଭାବରେ ହୋଇଛି କି ?
ଯଦି ହଁ ତେବେ ଯାଇ
ବିଶେଷ୍ୟ ଭାବରେ ବିରୁଦ୍ଧ ଶବ୍ଦ ର ବ୍ୟବହାର କୁ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ଗ୍ରହଣୀୟ କରାଯାଇପାରିବ ....
No comments:
Post a Comment