{ରାଗ-ତ୍ରପଟା(ପଞ୍ଚମ ବିରାଡ଼ି)}
ଉଠ ହେ ଉତ୍କଳବାସୀ,
ଦୂରେ ଫିଙ୍ଗି ଦୁଃଖରାଶୀ,
ଛେଦି ଜଡତାର ନାଗପାଶ,
ସକଳ ଦୁରିତଜିଣା
ବିଶ୍ଵରାଣୀ ବାଣୀ-ବୀଣା
ବାଜେ ପୂରି ଉତ୍କଳ ଆକାଶେ ହେ ନରନାରୀ ,
ଅଶୋକ ଅଭୟ ସେ ସଂଗୀତ,
ଅନନ୍ତ ଅମୃତେ ଉଚ୍ଛ୍ବାସିତ,
ଜଳେ ସ୍ଥଳେ ଆକାଶରେ
ଋଷି-କବି-ମାନସରେ
ସୁଗମ୍ଭୀର ମନ୍ଦ୍ରେ ନିନାଦିତ ହେ ।୧।
ଆଜି ଏହି ସାୟନ୍ତନ
ସାହିତ୍ୟ ସଭା ପ୍ରାଙ୍ଗଣ
ସେ ଅନାଦି ନାଦ ଆଳାପନେ
ପୁଲକ ପୂରିତ ପ୍ରାଣ,
ମର୍ମେ ମର୍ମେ କମ୍ପମାନ
ଅପୂର୍ବ ବସନ୍ତ ସମୀରଣେ ହେ ନରନାରୀ,
ପ୍ରାଣରାଣୀ-ପଦତଳେ
ପ୍ରାଣ-ଶତଦଳଦଳେ
ହସୁଅଛି କନକ କିରଣ,
ଆଶା ପ୍ରୀତି ବିଶ୍ଵାସର
ସୁମାନସ-ସରୋବର
ହିଲ୍ଲୋଳିତ ଶୀତଳ ଶୋଭନ ହେ ।୨।
ଗାଉଛନ୍ତି ବାଣୀଶ୍ଵରୀ
ଶ୍ରୀକରେ ସେ ବୀଣା ଧରି
ମହା ଆହ୍ଵାନ ର ମହାଗୀତି,
ସକଳ ଲାଞ୍ଛନା ଲାଜ
ଅନୃତ ଅହନ୍ତା ବ୍ୟାଜ
ଦୂର ହେଉ ଅକାରଣ ଭୀତି ହେ ନରନାରୀ,
କେ ଆଉ ଜଡ଼ତା-ପାଶେ
ଜଞ୍ଜାଳ ର କାରାବାସେ
ରହିଥିବ ପଡି଼ ଅବସାଦେ,
ଦେଖ ଦେଖ କେତେ ଜାତି
ଚାଲାଚନ୍ତି ଦିବାରାତି
ଶୁଣି ସେ ସୁସଙ୍ଗୀତ ସୁସମ୍ଵାଦେ ହେ ।୩।
ଚାଲ ଉତ୍କଳ ସନ୍ତାନ,
ସମ୍ମୁଖେ ଅମୃତ ଧାମ
ମାଜି ନେତ୍ର-ଜ୍ଞାନ ଅଞ୍ଜନରେ
ହୁଅ ସର୍ବେ ଅଗ୍ରସର
ଧରି ପରସ୍ପର କର
ଜୀବନର ବ୍ରତ ସାଧନରେ ହେ ନରନାରୀ,
ଦେଖି ଦେବୀ ପ୍ରେମମୁଖ,
ଯାଉ ହେ ସକଳ ଦୁଃଖ,
ପୂରୁ ଆଶା ସ୍ଫୁରୁ ଭାଷା ପ୍ରାଣେ,
ଦିବ୍ୟ ଜ୍ଞାନ ଶୁଦ୍ଧ ପ୍ରୀତି
ସ୍ଵରଗର ପୁଣ୍ୟ ନୀତି
ଉତ୍କଳର ବଢାଉ ସମ୍ମାନ ହେ......।୪।
●●●●ଭକ୍ତ କବି ମଧୂସୁଦନ ରାଓ●●●●
No comments:
Post a Comment